Zebrano 5,000 podpisów
Do: Premier Donald Tusk i Rada Ministrów, Marszałek Sejmu Włodzimierz Czarzasty, Posłowie i Posłanki
Czas na ustawę o asystencji
%20(1).png)
Wiele osób z niepełnosprawnościami potrzebuje wsparcia w podstawowych codziennych czynnościach, których sami nie mogą wykonać. W tym, by mogli prowadzić godne, niezależne życie ma im pomóc ustawa o asystencji osobistej.
Apelujemy, by projekt ustawy o asystencji dla osób z niepełnosprawnościami pilnie został poddany rzetelnym konsultacjom, jak najszybciej trafił do Sejmu i został sprawnie przeprocedowany.
Czekają na to osoby z niepełnosprawnościami, ich rodziny oraz sojusznicy i sojuszniczki w całej Polsce.
Dlaczego ta sprawa jest ważna?
Pierwszy etap został już osiągnięty! W Sejmie znajdują się 2 projekty ustaw - poselski i rządowy.
Osoby z niepełnosprawnościami oraz ich sojusznicy i sojuszniczki walczą o tę ustawę od kilkunastu lat. Tysiące osób wzięło udział w konsultacjach, zgłaszając konkretne uwagi. To głos płynący od samych osób z niepełnosprawnościami.
Apelujemy o wypracowanie i przyjęcie dobrej ustawy, zgodnej z Konwencją ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami. 13 lat po ratyfikacji Konwencji. Ta ustawa jest potrzebna od zaraz!
Jednak z ustawy znikło wiele ważnych założeń, wypracowanych wcześniej w konsultacjach. Wymaga teraz kilku poprawek, by stała się prawdziwym przełomem, a nie pustą, choć kosztowną wydmuszką. Apelujemy o dopilnowanie kluczowych spraw, w tym zgłoszenie niezbędnych poprawek, bez których część osób z niepełnosprawnościami może zostać wykluczona z pomocy.
Wybór asystenta
Zapewnienie realnej swobody wskazania i wyboru asystenta przez osobę z niepełnosprawnością lub jego zmiany.
Dostosowanie kryteriów tak, by osoby z doświadczeniem wieloletniej opieki nad osobami z niepełnosprawnościami, np. swoimi dziećmi, mogły je także realnie spełnić.
Wpisanie zasad ciągłości wsparcia przez tę samą osobę, z wyjątkami uzasadnionymi, bo relacja i bezpieczeństwo są kluczowe dla jakości asystencji.
Rozliczanie godzin asystencji
Zwiększenie elastyczności rozliczania godzin i przenoszenia niewykorzystanych na kolejne miesiące w zależności od potrzeb.
Zarządzanie budżetem osobistym
Zapewnienie możliwości samodzielnego zarządzania budżetem osobistym i bezpośredniego zatrudniania asystentów, jako dostępnej opcji.
Wsparcie dla młodzieży
Włączenie młodzieży 13–18 lat od razu, bez odsuwania wsparcia do 2030 r., bo to zamyka lukę pokoleniową i odciąża rodziny już na starcie systemu.
Zachowanie odpowiedniej ciągłości po ukończeniu 18 lat, bez ryzyka przerwania usług w trakcie rozpatrywania nowego wniosku.
Osoby ubezwłasnowolnione
Możliwość wnioskowania przez osoby ubezwłasnowolnione.
Większa dostępność
Rozszerzenie dostępności od 70 pkt poziomu potrzeby wsparcia.
Miejsce składania wniosków
Ułatwienie w postaci składania wniosków w miejscu zamieszkania, co wzmacnia dostępność do procedury.
Wynagrodzenia asystentów
Zapewnienie godnych wynagrodzeń i trwałej ich waloryzacji, aby zbudować zawód asystenta na lata i zwiększyć podaż kadr.
Koordynacja
Ustawowe ograniczenie maksymalnego „obciążenia” koordynatorów oraz konieczność zapewnienia budżetu niezbędnego do dobrej jakości obsługi (w tym szkoleń i rozwiązywania konfliktów), oraz aby zapobiec niewydolności wdrożenia.
Do wprowadzenia asystencji osobistej zobowiązała się cała Koalicja 15 października, wpisując ten plan do umowy koalicyjnej. Bez niej miliony osób pozostają bez niezbędnej do codziennego funkcjonowania pomocy. Liczy się każdy dzień!
Osoby z niepełnosprawnościami oraz ich sojusznicy i sojuszniczki walczą o tę ustawę od kilkunastu lat. Tysiące osób wzięło udział w konsultacjach, zgłaszając konkretne uwagi. To głos płynący od samych osób z niepełnosprawnościami.
Apelujemy o wypracowanie i przyjęcie dobrej ustawy, zgodnej z Konwencją ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami. 13 lat po ratyfikacji Konwencji. Ta ustawa jest potrzebna od zaraz!
Jednak z ustawy znikło wiele ważnych założeń, wypracowanych wcześniej w konsultacjach. Wymaga teraz kilku poprawek, by stała się prawdziwym przełomem, a nie pustą, choć kosztowną wydmuszką. Apelujemy o dopilnowanie kluczowych spraw, w tym zgłoszenie niezbędnych poprawek, bez których część osób z niepełnosprawnościami może zostać wykluczona z pomocy.
Wybór asystenta
Zapewnienie realnej swobody wskazania i wyboru asystenta przez osobę z niepełnosprawnością lub jego zmiany.
Dostosowanie kryteriów tak, by osoby z doświadczeniem wieloletniej opieki nad osobami z niepełnosprawnościami, np. swoimi dziećmi, mogły je także realnie spełnić.
Wpisanie zasad ciągłości wsparcia przez tę samą osobę, z wyjątkami uzasadnionymi, bo relacja i bezpieczeństwo są kluczowe dla jakości asystencji.
Rozliczanie godzin asystencji
Zwiększenie elastyczności rozliczania godzin i przenoszenia niewykorzystanych na kolejne miesiące w zależności od potrzeb.
Zarządzanie budżetem osobistym
Zapewnienie możliwości samodzielnego zarządzania budżetem osobistym i bezpośredniego zatrudniania asystentów, jako dostępnej opcji.
Wsparcie dla młodzieży
Włączenie młodzieży 13–18 lat od razu, bez odsuwania wsparcia do 2030 r., bo to zamyka lukę pokoleniową i odciąża rodziny już na starcie systemu.
Zachowanie odpowiedniej ciągłości po ukończeniu 18 lat, bez ryzyka przerwania usług w trakcie rozpatrywania nowego wniosku.
Osoby ubezwłasnowolnione
Możliwość wnioskowania przez osoby ubezwłasnowolnione.
Większa dostępność
Rozszerzenie dostępności od 70 pkt poziomu potrzeby wsparcia.
Miejsce składania wniosków
Ułatwienie w postaci składania wniosków w miejscu zamieszkania, co wzmacnia dostępność do procedury.
Wynagrodzenia asystentów
Zapewnienie godnych wynagrodzeń i trwałej ich waloryzacji, aby zbudować zawód asystenta na lata i zwiększyć podaż kadr.
Koordynacja
Ustawowe ograniczenie maksymalnego „obciążenia” koordynatorów oraz konieczność zapewnienia budżetu niezbędnego do dobrej jakości obsługi (w tym szkoleń i rozwiązywania konfliktów), oraz aby zapobiec niewydolności wdrożenia.
Do wprowadzenia asystencji osobistej zobowiązała się cała Koalicja 15 października, wpisując ten plan do umowy koalicyjnej. Bez niej miliony osób pozostają bez niezbędnej do codziennego funkcjonowania pomocy. Liczy się każdy dzień!