Jeśli kiedykolwiek wsiadaliście do auta zaparkowanego na betonowej pustyni pod nowym sklepem albo szliście ogołoconą z drzew ulicą, umieraliście z gorąca na placu zabaw albo nawalny deszcz zalał Wam piwnicę, nie powinno Was dziwić, że to z miast płynie impuls do zmian adaptacyjnych wobec kryzysu klimatycznego. Samorządowcy robią ciągle zbyt mało, aby zwiększać odporność naszych miast. Dramatycznym przykładem jest całkowita utrata ich kontroli nad wycinką miejskiej zieleni. Nie wiadomo, czy u jej przyczyn stoi brak narzędzi prawnych, czy woli politycznej. Niekiedy może się wydawać, że o zieleń w miastach najbardziej troszczą się ich mieszkańcy... Jednak pozostajemy bezradni wobec tzw. prywatnych inwestorów, którym miasto bez mrugnięcia okiem daje zgodę na cięcie 100-letnich lip, dębów, klonów, wierzb, jesionów. Nasza bezradność ma drugie dno: chcemy zmian! I to zmian systemowych, które wspomogą naszą troskę o przyszłość na szczeblu lokalnym.   Cieszy nas inicjatywa Ministerstwa Klimatu i Środowiska do walki z nadmierną wycinką drzew i krzewów. Chcemy wykorzystać ten, nomen omen, klimat i - korzystając z zaproszenia Ministerstwa do współpracy - zaproponować kierunek, w którym naszym zdaniem powinny iść zmiany. https://www.gov.pl/web/klimat/walczymy-z-nadmierna-wycinka-drzew-i-krzewow Niechaj nasze podpisy świadczą o poparciu społecznym!

Polesie, w tym jego polski fragment, to jeden z najcenniejszych przyrodniczo obszarów Europy. Jego bogactwo przyrodnicze oparte jest na ogromnej różnorodności mokradeł, całkowicie zależnych od delikatnych stosunków wodnych. Działalność kopalni powoduje nieuniknione, bardzo głębokie  oddziaływanie na wody podziemne i powierzchniowe. Wokół wyrobisk powstaje rozległy lej depresji, a na powierzchni grunt zapada się na głębokość kilku metrów, powodując osuszanie sąsiednich terenów. Jest to wpływ nieodwracalny, którego skutki pogłębiać się będą jeszcze długo po zakończeniu wydobycia. Oprócz mozaiki lasów, jezior i wilgotnych łąk Polesie to bogactwo torfowisk - jednego z najgorzej zachowanych typów środowisk w Europie. W Polsce osuszyliśmy już 85% tych siedlisk. Torfowiska, oprócz wielkiej wartości przyrodniczej, mają ogromne znaczenie dla zabezpieczania i oczyszczania wody oraz magazynowania CO2. Zachowanie torfowisk jest więc ważne zarówno dla ochrony klimatu, jak i dla łagodzenia nasilających się skutków zmian klimatu, w tym powracających susz i podtopień. Wszystkie wymienione złoża leżą w obszarze Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Polesie Zachodnie". Na terenie planowanych obszarów wydobywczych lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Poleski Park Narodowy, liczne rezerwaty przyrody, obszary Natura 2000 oraz inne obszary chronione.   Złoże Ostrów pokrywa się w dużym stopniu z terenem Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie. Na jego terenie leży też torfowiskowy rezerwat "Brzeziczno".    Wymienione złoża leżą pod strefą Głównego Zbiornika Wód Podziemnych 407, należącego do strategicznych zasobów wodnych kraju.  Wpływ na wody podziemne i powierzchniowe nie został  rzetelnie zbadany, a koncesję wydobywczą dla złoża Ostrów wydano bez zatwierdzonej dokumentacji hydrogeologicznej. Złoże Ostrów to teren wielu jezior, w tym najpopularniejszych, nad którymi wypoczywają dziesiątki tysięcy osób, jak Rogóźno, Krasne, Łukcze. Jak wynika z Raportu Oddziaływania na Środowisko, skutkiem wydobycia będzie zmiana brzegów niektórych jezior i powstanie kilkuset hektarów drenujących otoczenie zalewisk , z których ogromne ilości wody będą wyprowadzane na zewnątrz. Wypłukiwanie zmurszałej materii organicznej z obniżonej doliny Tyśmienicy spowoduje eutrofizację wód rzecznych. Zwiększenie obszaru wydobycia to także zwiększenie obszaru odwadniania podziemnych wyrobisk, skutkującego odprowadzaniem do rzek coraz większych ilości i coraz bardziej zasolonych wód kopalnianych - to właśnie zjawisko było przecież podstawową przyczyną tragicznej katastrofy na Odrze.   Ważnym aspektem jest fakt, że postępowanie środowiskowe dla wydobycia ze złoża Ostrów nie zostało poddane żadnej weryfikacji zewnętrznej. A jak pokazuje decyzja Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska uchylająca w całości decyzję środowiskową dla złoża Puchaczów V z 2022 roku, metodyka badania wpływu środowiskowego poszczególnych projektów Kopalni Bogdanka, nie była - delikatnie mówiąc - zbyt wnikliwa. Decyzja  dla złoża Ostrów z 2017 roku oparta była na tych samych założeniach.      W czasach kryzysu klimatycznego bezpieczeństwo zasobów wodnych i dzika przyroda są o wiele cenniejsze niż pokłady węgla, którego znaczenie w energetyce spada, a który w ciągu najbliższej dekady stanie się uzupełniającym, stopniowo wygaszanym źródłem energii.  Nie ma żadnego powodu, żeby te ostatnie lata znaczącej energetyki węglowej w Polsce musiały wiązać się z przekształcaniem cennych przyrodniczo mokradeł, ważnych w łagodzeniu postępującej suszy. Nie ma żadnego powodu, żeby dla wygasającej branży stwarzać ryzyko dla najważniejszych zasobów wód podziemnych, pogarszać warunki - i tak już cierpiącego przez suszę - rolnictwa oraz drastycznie zmieniać krajobraz regionu ważnego dla rekreacji ni wypoczynku. Bezpieczeństwo energetyczne Polski nie jest w żaden sposób uzależnione akurat od zasobów złoża Ostrów. Mamy w Polsce inne złoża, które mogą zaspokoić popyt w okresie przejściowym. Zmiany w środowisku oraz zagrożenie dla wyczerpujących się zasobów wody będą zaś nieodwracalne.  W załączeniu przesyłamy analizy eksperckie Oddziaływanie na wody podziemne i powierzchniowe planowanej eksploatacji węgla kamiennego ze złoża Ostrów (otwórz plik PDF) „Przyrodnicze konsekwencje wydobycia węgla ze złoża Ostrów w Lubelskim Zagłębiu Węglowym” (otwórz plik PDF) Oddziaływanie projektowanej kopalni węgla kamiennego eksploatującej złoże Sawin na wody podziemne i powierzchniowe w rejonie Bagno Bubnów, Bagno Staw i Krowie Bagno - Ocena potencjalnych skutków przyrodniczych planowanej eksploatacji węgla kamiennego ze złoża Sawin w rejonie Poleskiego Parku Narodowego

Jesteśmy świadomi, że mokradła są niedoceniane i postrzegane jako tereny mało atrakcyjne, ponieważ większość społeczeństwa nie zna korzyści z nich płynących i nie rozumie ich znaczenia. Chcemy to zmienić! Bez mokradeł nie jesteśmy w stanie utrzymać neutralności klimatycznej ani właściwego poziomu nawodnienia dla rolnictwa. Apelujemy o wsparcie naszych działań na rzecz propagowania walorów mokradeł. Chcemy być dumni z tego, że w naszym mieście ochrona środowiska jest realna, rzeczywista i skupia się na fundamentalnych celach niezbędnych do zachowania dobrostanu przyrody. Nie chcemy, aby przyroda była wykorzystywana przedmiotowo, a przepisy mające służyć jej ochronie były podstawą do działań przeciwnych, to jest degradacji najcenniejszych dla przyrody i klimatu terenów. Liczymy na Państwa zrozumienie i wsparcie w tej niezwykle ważnej sprawie. https://www.facebook.com/profile.php?id=61557033492777

Zmiany klimatu stanowią jedno z najważniejszych wyzwań, które będzie miało skutki dla wszystkich sektorów gospodarki, dla społeczeństw, bioróżnorodności i dzikiej przyrody. Unia Europejska przyjmując Europejski Zielony Ład, podjęła się globalnie ważnego i niezbędnego zobowiązania dla nas wszystkich. Europejski Zielony Ład stanowi gwarancję działań państw, rządów, instytucji, podmiotów gospodarczych, sektora rolnego i nas wszystkich dla przyszłości, dla budowania odporności i dla transformacji systemu, która jest kluczowa dla naszego bezpieczeństwa. Jesteśmy przekonani i przekonane, że sprawiedliwa transformacja klimatyczna musi uwzględniać wszystkie grupy: mieszkańców, mieszkanki, rolniczki i rolników, osoby młode, osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, osoby mieszkające na obszarach wiejskich. Transformacja klimatyczna nie może zostawiać w tyle żadnej grupy społecznej, żadnej osoby. Czas na rządzenie odpowiedzialne klimatycznie i społecznie, czas na przywództwo empatyczne, przywództwo dialogu i troski o planetę, czas na zielony dialog i mocne poparcie dla Europejskiego Zielonego Ładu.

Urząd Miasta Łodzi wyraził zgodę na wycinkę 17 zdrowych drzew na działce Dębowskiego/Zaruskiego w Łodzi. Dał tym samym zielone światło do realizacji komercyjnej inwestycji prywatnego podmiotu. Z terenu znikną też trawy, krzewy i mniejsze drzewa, które nie wymagają zgody na ich usunięcie. Władze miasta po raz kolejny pokazały lekceważenie dla ochrony przed zabudową terenów przyrodniczych, spełniających istotne funkcje klimatyczne, wentylacyjne czy hydrologiczne. Wydając urzędową decyzję, pokazano ewidentny brak wsparcia dla konieczności zachowania i powiększania systemów przyrodniczych. UMŁ po raz kolejny dał swą polityką wyraz przyzwolenia na ich postępujące i nieodwracalne niszczenie. W ciągu kilkunastu dni wielu łodzian złożyło swój podpis w ulicznym proteście przeciwko wycince naturalnego i ostatniego fragmentu dzikiej przyrody w najwyższym punkcie Łodzi, który jest jego wizytówką, który powinien być chroniony i o który powinno się dbać. Zgoda na wycięcie zdrowego drzewostanu stoi w sprzeczności z krajowymi i unijnymi opracowaniami, dokumentami ekspertów z obszaru ochrony środowiska, w których nie znajdzie się żadnej rekomendacji rozwoju miast w kierunku celowego niszczenia i dewastacji bioróżnorodności. Teren badany był przez naukowców – profesorów uczelni, przyrodników – renomowanych ekspertów, którzy wskazali na występowanie na tym obszarze wielu cennych przyrodniczo gatunków takich m.in. jak: -kocanki piaskowe Helichrysum arenarium (flora naczyniowa)-gatunki chronione prawnie (ochrona częściowa wg Rozporządzenia Ministra Środowiska z 2014 r.) -brodawkowiec czysty Pseudoscleropodium purum (bioflora) -nastroszek kędzierzawy Ulota crispa (bioflora) -Dasypogon diadema (niżbik diabeł) -gatunek stwierdzony na badanym terenie, w kraju ma kategorię „narażony na wyginięcie” (VU); -Dioctria rufipes (pędźka rudonoga) -gatunek rzadki w Polsce Środkowej, charakterystyczny dla muraw kserotermicznych oraz ciepłych terenów otwartych; -Dictyophara europaea (sietnica europejska)- gatunek, którego rozmieszczenie i liczebność na terenie Polski nie są do końca poznane – przypuszcza się, że jest to gatunek rzadki i nieliczny; -Ponera coarctata (złośnica zwyczajna)-gatunek śródziemnomorski, w Polsce znany z pojedynczych stanowisk na południu kraju Stwierdzono również gniazdowanie 6 gatunków ptaków, które znajdują się na światowej czerwonej liście gatunków zagrożonych (IUCN) oraz na krajowej liście gatunków zagrożonych (Wilk i in. 2020). Jest to: -Grzywacz- Columba palumbus -Rudzik-Erithacus rubecula -Kos-Turdus merula -Kapturka- Sylvia atricapilla -Bogatka- Parus major -Sroka- Pica pica Eksperci wskazali, że 70% roślin stwierdzonych na badanym terenie wytwarza kwiaty stanowiące potencjalne źródło zasobów dla dzikich zapylaczy, co ma duże znaczenie w przestrzeni zurbanizowanej Badacze stwierdzili, że teren ten stanowi korytarz ekologiczny i tworzy wraz z parkiem oraz pobliskimi ogródkami działkowymi większy kompleks charakteryzujący się mozaiką siedlisk umożliwiających życie wielu organizmów. W opinii hydrologicznej uznano, że jakiekolwiek zagospodarowanie terenu prowadzące do przekształcenia obecnie występującego w północno-wschodniej części tej nieruchomości obszaru czynnego poprzez jego zabudowę, która ograniczy możliwość naturalnej retencji wód, przyczyni się do zwiększenia problemu związanego z podtapianiem niżej położonych ulic, co z pewnością pogorszy warunki poruszania się tym fragmentem ulicy, być może powodując również podtapianie znajdujących się tam budynków. Ekspert, rzeczoznawca dendrolog stwierdził, że wszystkie wytypowane do wycinki drzewa są całkowicie zdrowe, bez żadnych objawów mogących budzić obawy o powodowanie przez nie ewentualnych zagrożeń dla otoczenia. Ocenił teren, na którym rosną, jako ważny składnik przyrody dla okolicznych mieszkańców i ustabilizowane od lat środowisko. Ekspert stwierdził, że wycinka drzewostanu zniszczy ten wykształcony przez naturę ekosystem i żadne nasadzenia nie zrekompensują strat. Wszyscy eksperci, naukowcy z wieloletnim doświadczeniem, po dokonaniu oceny przyrodniczej terenu rekomendują pozostawienie go w niezmienionej, zielonej formie. PROSIMY O POPARCIE, BY OCHRONIĆ TEN WARTOŚCIOWY PRZYRODNICZO TEREN!

Ul. Szczecińska jest dzisiaj jednym wielkim śmieciowiskiem, z odpadami wiszącymi na drzewach i płotach, wpadającymi do Ślęzy i na osiedla. W ostatnich latach została otoczona z wielu stron zabudową mieszkaniową i kluczową społecznie. Obok Nowych Żernik, nowej zabudowy na Kuźnikach, Żernikach, Maślicach i Pilczycach usytuowane są tu Stadion Miejski (tarczyński Arena), kąpielisko Glinianki, tereny rekreacyjne, w tym Las przy Kosmonautów, Las Kuźnicki (przygotowany użytek ekologiczny), Park Tysiąclecia, czy Szpital na Fieldorfa (a niebawem szpital onkologiczny). Szkoły, przedszkola, żłobki, centra aktywności lokalnej. Niebawem powstanie Akademia Śląska Wrocław. Teren aktywności gospodarczej przy ul. Szczecińskiej jest strategicznym miejscem w zachodniej części Wrocławia z uwagi na lokalizację. Jego usytuowanie przy węźle autostradowym Wrocław Stadion daje duże możliwości rozwoju z korzyścią dla miasta Wrocławia, ale przede wszystkim dla najbliższego rejonu – sąsiednich osiedli. Tutaj mogą być lokalizowane usługi, handel, bazy transportowe, czy biurowce, czy hotele. Świetne skomunikowanie z autostradą. Linią tramwajową i kolejową oraz przebudowaną ul. Kosmonautów. W Studium Uwarunkowań z 2006 roku teren wokół Tarczyński Areny był planowany jako trzecie miejsce we Wrocławiu o charakterze ogólnomiejskim. Zgodnie z przyjętymi w latach 2006-2007 i późniejszymi dokumentami planistycznymi obecnie trwa realizacja tych planów. Wbrew temu na tym terenie zlokalizowano kilka dekad temu firmy odpadowe. Teren aktywności gospodarczej przy ul. Szczecińskiej był w latach 90. XX w. traktowany przez Władze Wrocławia jako teren tymczasowej lokalizacji dla działalności dotyczącej gospodarki opadami, czy przemysłu. Dziś zmieniła się struktura funkcjonalno – przestrzenna tej części miasta. Dlatego działanie, ale też lokalizowanie nowych przedsiębiorstw uciążliwych przy ul. Szczecińskiej jest błędem planistycznym. Wszyscy pamiętamy pożar nielegalnego składowiska odpadów na Szczecińskiej. Składowiska, z którym Miasto, prokuratura i służby państwowe przez lata nie potrafiły sobie poradzić. Tygodniowy pożar, zamkniętą linię kolejową, smród i trujące opary. Miejsce aktywności mafii śmieciowej. Obserwujemy fruwające odpady plastikowe, roznoszone po okolicznych terenach. Teraz planuje się tutaj fabrykę substratu organicznego. Codziennie kilkadziesiąt tirów odpadów biologicznych. Mówimy dość śmieciowisku na Szczecińskiej! Nie można na wartościowym terenie inwestycyjnym w atrakcyjnej lokalizacji, otoczonym zabudową mieszkaniową i usługami oraz cenną przyrodą, zamieszkałym przez ok. 30 tys. osób (i z roku na rok więcej) lokalizować działalności uciążliwych, koncentrujących się na gospodarce odpadami. Takie inwestycje są bardzo potrzebne Wrocławiowi, ale nie w tym miejscu. Tego typu działalności lokalizuje się na obrzeżach miast, w strefie podmiejskiej, z daleka od zabudowy mieszkaniowej z uwzględnieniem dużej strefy buforowej. Nie ulega wątpliwości, że nikt dziś nie rozpatrywałby lokalizacji zakładów składowania i przetwarzania odpadów, w tym punktu produkcji substratu organicznego przy ul. Szczecińskiej, gdyby Gmina Wrocław posiadała strategię gospodarki odpadami i szybciej aktualizowała w tym zakresie dokumenty planistyczne. Dlatego jako mieszkańcy Wrocławia żądamy, aby Prezydent Wrocławia i Rada Miejska Wrocławia w trybie pilnym dokonali zmian w dokumentach planistycznych, aby wyeliminować gospodarkę odpadami z ul. Szczecińskiej i zastąpić ją usługami nieuciążliwymi dla społeczeństwa.

Obszar Natura 2000 w Baniosze jest siedliskiem ptaków, zwierząt i roślinności. Zabudowanie łąk zabierze kolejne tereny do życia dla zwierząt. Zrobimy wszystko aby nie pozwolić na dalsza ekspansję! Budowa na terenie zalewowym to niectylko drenaż okolicznych mokradeł ale zagrożenie dla ludzi i samych budynków. A co jeśli zacznie ich zalewać? Wezwą koparkę aby przekopać rzekę Małą, zniszczyć bobrowe siedliska, przeorać renaturyzujace się torfowiska? Nie zgadzamy się na to.

Port Żerański jest jedynym miejscem na Białołęce, gdzie może powstać duży park, a położenie nad wodą niezwykle zwiększy jego atrakcyjność. Port i kanał Żerański to jedyne miejsce w Warszawie i regionie, gdzie przez cały rok można uprawiać sporty wodne. W konsultacjach społecznych mieszkańcy opowiedzieli się za przeznaczeniem Portu Żerańskiego na cele społeczne (park, sporty wodne), jednak miejskie Biuro Architektury konsekwentnie forsuje interesy deweloperów, którzy posiadają działki na terenie portu (te działki nigdy nie były przeznaczone pod budowę osiedli mieszkaniowych). Białołęka nie ma deficytu osiedli mieszkaniowych. Białołęka ma ogromny deficyt infrastruktury społecznej. Przeznaczenie Portu Żerańskiego na potrzeby deweloperów będzie kolejnym etapem zabudowywania Białołęki wyłącznie dla krótkoterminowych korzyści, bez wizji, bez planów miejscowych, bez strategii rozwojowej. Utraty dużych terenów zielonych nad Kanałem Żerańskim nie da się już nigdy w przyszłości zrekompensować, więc byłby to strategiczny błąd z punktu widzenia rozwoju dzielnicy, która wkrótce przekroczy 200 tysięcy mieszkańców i jest prawie pozbawiona urządzonych terenów rekreacyjnych. Powodem niniejszego apelu jest: 1) wyłożenie projektu studium dla m.st. Warszawy, w którym Port Żerański przeznaczony został w większości pod budownictwo mieszkaniowe, 2) upublicznienie informacji, że jeden z deweloperów posiadających działkę w porcie przygotowuje wniosek w sprawie zabudowania części portu w trybie LexDeweloper (niniejszy apel uprzedza formalne zgłoszenie przez dewelopera wniosku w tej sprawie).

Pasma Posłowickie i Dymińskie stanowią ważne miejsce rekreacyjne i wypoczynkowe dla tysięcy Kielczan. Prowadzone obecnie rębnie zmieniają krajobraz w sposób, który uniemożliwia obcowanie z dziką, nieuregulowaną przyrodą, a także stoi w sprzeczności z glebo i wodochronną funkcją tych lasów. Mamy na jego obszarze trzy pokolenia drzew i mchy, które świadczą o puszczańskiej ciągłości. Jednak w skutek rębni stają się one wspomnieniem. Starodrzew jest koniecznym elementem lasu, zarówno dla innych jego mieszkańców, jak i dla ludzi. Cytując z własnego artykułu: "Im starsze drzewo tym szybciej rośnie i magazynuje więcej wody. Daje więcej siewek, pochłania więcej niepożądanych dla nas gazów, zaczyna mieć właściwości lecznicze, które można odczuć tylko stojąc w pobliżu lub dotykając rękami. Staje się potencjalnym domem dla ptaków (młode drzewa rzadko się do tego nadają) i owadów, szczególnie załomy kory sosnowej i wszelkie dziuplopodobne szczeliny. Może przekazać więcej odżywek swoim sąsiadom, zapewnić optymalną temperaturę, światło i ochronę przed wiatrem. Jednym słowem – stare drzewa to las." Las jest ważny również dla rolników jako zbiornik wody dla pobliskich pól, która latem szczególnie jest oddawana jako para i w końcu w postaci skroplonej jako deszcz. Ma to duże znaczenie, w obliczu susz w ubiegłych latach. Leśnicy tłumaczą się, że las trzeba odmładzać. W obecnej formie odmładzanie lasu to bezpowrotna w perspektywie naszego życia dewastacja obszarów, gdzie usuwane są drzewa mające między 90 a 140 lat. W kategoriach gospodarczych są to drzewa dojrzałe, w kategoriach samej przyrody to na wiek ludzki 25-latki. Stanowi także naruszenie gleby, która szczególnie na stokach jest podatna na wypłukiwanie, jako nie trzymana już korzeniami. Drzewa, które padają same, od wichur i grzybów, w wystarczającym stopniu tworzą luki, w których ma szansę wyrastać nowe pokolenie. Młodnik przez pierwsze 20/40 życia potrzebuje zacienienia i wsparcia drzew rodzicielskich, żeby rosnąć z wąskim usłojeniem, które staje się później najlepszym gwarantem stabilności przez brak pęcherzyków powietrza, prowadzących do mikropęknięć pnia. Przyroda przez miliony lat perfekcyjnie opracowała mechanizmy wychowawcze dla młodych drzew, jednak nie uwzględniają one pomocy Lasów Państwowych. Sprawa ta była poruszona w artykule: https://kielce.naszemiasto.pl/stosy-wycietych-drzew-przy-lesnej-drodze-na-kieleckim/ar/c1-9209993 Lasy Państwowe działają wg doktryny, która jest sprzeczna z najlepszą wiedzą naukową. Kontakt z dziką z przyrodą jest niezbywalnym prawem każdego człowieka. Planowane rębnie uderzą w ostatnie zachowane fragmenty starodrzewia. Obecny sposób realizacji funkcji gospodarczej jest nie do pogodzenia z funkcją społeczną i przyrodniczą . Dlatego postuluję odejście od cięć odmładzających, oraz pozyskiwania drewna na sprzedaż w Planie Urządzenia Lasu, oraz zatrudnienie na stałe ludzi do sprzątania lasu, ze względu na jego duże zaśmiecenie, szczególnie przy bardziej popularnych szlakach. Proszę również o wyrównanie gleby w miejscach rozoranych przez ciągniki i złożenie pozostawionych gałęzi w sposób, który umożliwi spacery między drzewami. Szersze opisanie problemu znajduje się w artykułach: https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/10/jak-dziala-las-i-jak-go-chronic/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/09/panlas/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/10/list-otwarty-do-nadlesnictwa-kielce/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/11/spotkanie-lesnicy-i-godni/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/11/dewastacja-przeleczy-dyminskiej-fotoreportaz/

Uważamy, że ustanowienie pomnika przyrody „Dęby Julianowskie” dla grupy Dębów przyczyni się do zwiększenia czynnej ochrony tego unikatowego fragmentu pozostałości po Puszczy Łódzkiej i zachowania drzew w dobrym stanie dla kolejnych pokoleń łodzian.

Wycinając drzewa, wydzielamy więcej dwutlenku węgla do atmosfery gdyż to właśnie drzewa ratują nas od niego i dają nam tlen. Czy naprawdę wolisz kolejny blok? Czy mieć czym oddychać i mieć chłodniej latem oraz podziwiać piękną przyrodę za oknem i w okolicy. Czy spółdzielnia naprawdę nie rozumie, że przesadzenie 100-letniego dębu jest praktycznie niemożliwe? Chcemy aby dąb pozostał w tym miejscu w którym jest gdyż dostarcza nam bardzo dużo tlenu i jest pięknym obiektem do podziwiania.

BLOKI NA BAGNIE Na mapach dołączonych do prognozy środowiskowej czytamy, że miejsce, w którym miałoby stanąć blokowisko to dolina rzeczna, która jest lokalnym korytarzem ekologicznym, terenem z wysokim poziomem wód gruntowych, który jest predysponowany do wyłączenia spod zabudowy. To także „teren o niekorzystnych warunkach fizjograficznych do zabudowy”. Kilka lat temu na sąsiedniej działce deweloper wybudował bloki, które udało się przeforsować dzięki taktyce salami slicing i otrzymaniu warunków zabudowy na poszczególne grunty. Od tamtej pory mieszkańcy okolicznych ulic skarżą się na zalewanie piwnic. Problem mają także mieszkańcy wspomnianych bloków, które zostały wybudowane na bagnach. Doświadczyli już zalania garaży, osuwania się gruntów, odsłonięcia elewacji i pękania ścian. Co wobec tego może się wydarzyć, gdy obok powstanie nowa, znacznie intensywniejsza zabudowa, która uszczelni grunt i zatrzyma retencję? CHRONIONE GATUNKI Ponadto, na obszarze objętym planem znajdują się siedliska ropuchy szarej Bufo bufo, która jest objęta częściową ochroną gatunkową, a w bezpośrednim sąsiedztwie inne płazy, jak żaba moczarowa, która jest objęta ścisłą ochroną gatunkową. „Przypadkowo” ich siedliska znajdują się tuż przy granicy obszaru obejmującego plan. ZANIECZYSZCZONE POWIETRZE Co więcej, urzędnicy sami przyznają w prognozie, że rozbudowa osiedla mieszkaniowego w dolinie rzecznej wpłynie na zmniejszenie obszaru napowietrzającego Białystok. Spotęguje to problem ze smogiem, do którego przyczyni się także znacznie zwiększony ruch samochodowy. Według obliczeń planistów, nowe bloki mogłoby zamieszkać ponad 4,5 tysiąca osób, kiedy obecnie całe osiedle Dojlidy liczy około 3 tysiące mieszkańców. Wbrew logice i tendencji rozwoju zielonych miast, które są odpowiedzią na zmiany klimatyczne, w Białymstoku próbuje się przeforsować plan zagospodarowania, który jest spełnieniem marzeń deweloperów. Nie uwzględnia się potrzeb mieszkańców Białegostoku, a samo miasto obiera kierunek urbanistyczny, który w 2022 roku jest szokujący. Chcemy zielonego miasta, z odpowiednią retencją i przemyślaną architekturą!