Uchwalona ustawa stwarza zagrożenie dla niezależności społeczeństwa obywatelskiego, niszcząc dotychczasowy system współpracy administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi, czyniąc go zarówno nieprzejrzystym jak i obarczonym ryzykiem silnego upolitycznienia oraz wprowadzając możliwość różnicowania relacji z wybranymi organizacjami w oparciu o wiarę i światopogląd. Przebieg prac nad ustawą jak i przyjęte w niej rozwiązania naruszają podstawowe zasady współpracy administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi: pomocniczości, suwerenności stron, partnerstwa, efektywności, uczciwej konkurencji i jawności, zdefiniowane w Konstytucji oraz w Ustawie o działalności pożytku publicznym i wolontariacie, stanowiącą swoistą konstytucję III sektora. Dopisana do ustawy preambuła zawęża zakres ustawy, ograniczając aksjologię do wartości chrześcijańskich, co z góry wyklucza i dyskryminuje mniejszości religijne i niewierzących. Tym samym ustawa staje w sprzeczności z preambułą Konstytucji RP, określającą wartości, do których się odwołuje w dużo szerszym ujęciu: „wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna jak i niepodzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł, równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego – Polski (…)”. Dołączona do ustawy preambuła, w zestawieniu z art. 24, w którym wylicza się zadania, jakie realizować ma Narodowy Instytut, jasno wskazuje na niekonstytucyjne intencje ustawodawcy. Prowadzą one do ograniczania i profilowania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, zgodnie z jednym tylko określonym światopoglądem i wykluczania z systemu państwowego wsparcia podmiotów społeczeństwa obywatelskiego, które w swoich działaniach nie odwołują się do zapisanych w preambule wartości. W preambule brak jakichkolwiek klauzul przeciwdziałających dyskryminacji mniejszości poprzez odwołanie do wartości europejskich i praw człowieka zapisanych w art. 2 traktatu unijnego i przyjętych przez Polskę porozumień helsińskich, będących fundamentem ruchów opozycji demokratycznej lat 70-tych i wielkiego ruchu Solidarności Sierpnia 80. Zobacz pełną treść listu podpisaną przez Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych: http://ofop.eu/aktualnosci/apel-do-prezydenta-rp-o-weto Z poważaniem, Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych Dariusz Supeł - prezes zarządu Weronika Czyżewska-Waglowska - wiceprezeska Karolina Dreszer-Smalec - wiceprezeska Iwona Janicka - członkini zarządu Przemysław Dziewitek - członek zarządu Łukasz Domagała - członek Zarządu

Pieniądze przeznaczone na ten festiwal, to są również nasze pieniądze. Pan nimi tylko zarządza. Piszemy do Pana jako obywatele tego kraju i uczestnicy kultury: widzowie spektakli teatralnych i filmów, melomanii i wielbiciele wszelkich innych form sztuki, którym Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej gwarantuje dostęp do kultury. Przypomnimy Panu, że chodzi o art. 73, który powinien być w centrum uwagi Pańskiego resortu: “Każdemu zapewnia się wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury” Kultura jest nasza, obywateli, a nie polityków.

Szkoły są nieprzygotowane, rodzice z całej Polski sygnalizują przepełnienie placówek, naukę w systemie zmianowym w znacznie większym stopniu niż było to dotychczas, brak podręczników, zmiany nauczycielek i nauczycieli związane ze zwolnieniami, zajęcia wf na korytarzach, zbyt dużą liczbę dzieci w salach świetlicowych wynikającą z przeznaczenia części sal na pracownie przedmiotowe, niedostosowanie budynków do potrzeb małych dzieci (budynki likwidowanych gimnazjów) i dzieci starszych (szkoły podstawowe). Głosy krytyki dotyczą również nowych podstaw programowych, trudności z dostępem do edukacji dwujęzycznej i artystycznej, skróceniem czasu obowiązkowej edukacji ogólnej do ośmiu lat, trudnej sytuacji dzieci z roczników 2003, 2004 i 2005, które za dwa lata spotkają się u progu szkół średnich, braku nowych podręczników do szkół branżowych. W czasie kampanii wyborczej mówiła Pani: „Będę Was słyszeć i słuchać”. Teraz jednak nie słyszy Pani rzekomo głosów zdesperowanych rodziców, którzy stanęli w obliczu chaosu, którego ofiara są dzieci. Nie słucha Pani też głosów zwalnianych nauczycielek, nauczycieli i innych pracownic i pracowników szkół.

Rzecznik Praw Obywatelskich broni naszych praw. Broni praw najsłabszych: bezdomnych, niepełnosprawnych. To o nich mówił w Sejmie w piątek 15 września. Dlaczego jego głos został zlekceważony przez posłanki i posłów, którzy reprezentują nas w Sejmie? Dlaczego nie wysłuchali jego wystąpienia?

Zbyt rygorystyczne prawo utrzymuje szkodliwą społecznie fikcję, karze uczciwych i zachęca do nadużyć. Obecne przepisy generują szarą strefę, ograniczają wpływy podatkowe do budżetu, spychają matki i ojców na margines życia społecznego, odbierają im godność. Dyskryminują tysiące kobiet i mężczyzn znajdujących się w najtrudniejszej życiowej sytuacji. Pogarszają status materialny rodzin dzieci z niepełnosprawnością. Legalna praca, nawet w ograniczonym wymiarze, zapewni im bezpieczną egzystencję, pozwoli opłacić kosztowne zabiegi lub rehabilitację, da ludziom doświadczonym przez los szansę samorealizacji, uwolni tkwiący w nich potencjał. Będzie najlepszą terapią dla całej rodziny. Pozwoli matkom, ojcom i dzieciom nie tylko przetrwać, ale cieszyć się „całym życiem”. *1406 zł to kwota świadczenia w momencie powstania petycji; od stycznia 2018 r. świadczenie pielęgnacyjne wynosi 1477 zł

Intencje obecnej władzy są jasne. To pozbycie się „bezpieczników” demokracji, jakimi są kolejne instytucje sądownicze: Trybunał Konstytucyjny, niezależność sądów powszechnych, Krajowa Rada Sądownicza i wreszcie Sad Najwyższy (zatwierdzający wyniki wyborów powszechnych). W lipcu Prezydent Andrzej Duda zawetował dwie z trzech ustaw, które oddają kontrolę nad sądami w ręce Ministra Sprawiedliwości. Jednak stanowisko rządu jest jednoznaczne. Będzie wszelkimi metodami dążył do osłabienia kontroli władzy przez niezależne sądy i niezawisłych sędziów. Prezydent Andrzej Duda, na razie bez konsultacji z kimkolwiek, przygotowuje swoje propozycje reformy. Najpewniej we wrześniu trafią one do Sejmu. Będziemy znów świadkami próby jak najszybszego, łamiącego standardy demokracji, przeprowadzenia zamachu na nasze prawa. Musimy być na to gotowi i gotowe. Zorganizować się tu, na miejscu. Dotrzeć z informacją o zagrożeniach do jak najszerszego grona osób. Przygotować na spotkania z przedstawicielami władzy, by powiedzieć o naszym sprzeciwie. A jak przyjdzie taka konieczność, ponownie wyjść na ulice. Dołącz do naszej społeczności. Podpisz ten apel, udostępnij znajomym!

Pokażmy, że cała Polska jest przeciwko wycince. Niech wsparcie dla Puszczy płynie z każdego miejsca w kraju. Jeśli wiele miast jednocześnie pokaże solidarność i solidarnie będzie domagać się zakończenia wycinki, politycy nie będą mogli tego zignorować. Zbudujmy wielki ruch społeczny. Jest to też sposób na przekazanie solidarności i wsparcia aktywistom i aktywistkom oraz lokalnej społeczności, którzy działają na miejscu. To dla nich dużo znaczy.

Budowa ocynkowni wymaga m.in. zgody formalnej gospodarza, którym jest Pan od lat. Chcemy zapamiętać Pana jako wójta, dla którego zdrowie mieszkańców Gminy jest tak samo ważne jak jej budżet i wpływy z planowanej inwestycji. Ocynkownia jest niebezpieczna. Jej lokalizacja w Zawadzie, 40 metrów od ujęć wody pitnej jest dla nas niezrozumiała. Wszędzie na świecie tego typu inwestycje realizuje się z dala od gospodarstw domowych. Papierowe wyliczenia nas nie uspokajają i traktujemy je nieufnie. Ocynkownia jest fabryką, a w tej może dojść do awarii. Prosimy, aby wziął Pan pod uwagę nasz głos i nasze obawy. Gmina może rozwijać się dynamicznie z inwestorami, którzy nie stanowią zagrożenia dla naszego zdrowia i życia. Wiemy, że są inni - bezpieczni inwestorzy, którzy pukają do bram Pana urzędu. Przyjmiemy ich z otwartymi ramionami. Stop Ocynkowni ZinkPower w Zawadzie!

Polska finansowała już jedną umowę z Międzynarodową Organizacją Dna Morskiego na eksplorację głębinową, a obecnie za pośrednictwem Ministerstwa Środowiska ubiega się o podpisanie kolejnego kontraktu na poszukiwanie masywów polimetalicznych surowców siarczkowych w rejonie kominów hydrotermalnych Grzbietu Śródatlantyckiego (obszar ten jest uznawany za obszar morski o szczególnym znaczeniu ekologicznym lub biologicznym - obszar EBSA). Tym samym, Polska należy do krajów silnie promujących górnictwo głębinowe na arenie międzynarodowej. Decyzje nt. przyznania licencji wszystkim aplikującym krajom, w tym Polsce, zostaną podjęte w dniach 7-18 sierpnia br. Przed rozpoczęciem obrad Fundacja MARE razem z organizacją Seas at Risk wysłała już jeden apel do Ministerstwa Środowiska. Pomimo to, Polska nie zmieniła swojego stanowiska w tej sprawie i nadal ubiega się o przyznanie licencji na poszukiwanie masywów polimetalicznych surowców siarczkowych. Strefy głębinowe stanowią 90% środowiska morskiego i pełnią rolę ważnego organu regulacyjnego biosfery. Siedliska te mają odrębną faunę o bardzo zróżnicowanych cechach ekologicznych i życiowych. Górnictwo głębinowe stwarza potencjalnie znaczące zagrożenie zarówno dla samych obszarów wydobycia, jak i dla całego słupa wody. Finansowany przez Unię Europejską projekt badawczy MIDAS wykazał, że zagrożenia te obejmują m.in.: 1) nieodwracalną destrukcję ekosystemów, 2) bezpośrednią i pośrednią utratę różnorodności biologicznej na skutek rozprzestrzeniania się osadów, 3) hałas pod wodą oraz 4) zanieczyszczenia toksyczne. Pomóż ochronić wspólne dziedzictwo ludzkości jakim są obszary głębinowe i przyłącz się do naszego apelu podpisując petycję do Ministra Środowiska! Powiedz NIE zaangażowaniu Polski w rozwój tego szkodliwego dla środowiska przemysłu!

Prawa obywatela, a w naszym konkretnym przypadku obywatela korzystającego z dóbr kultury, zabezpieczone są, m.in. przez Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, czy Konstytucję RP. Wymienione akty prawne zapewniają wolność twórczości artystycznej oraz prawo do korzystania z dóbr kultury. Nie zgadzamy się na ograniczanie tych praw, narzucanie interpretacji sztuki teatralnej przed jej prezentacją. Nasz apel kierujemy do Arcybiskupa Metropolity Katowickiego jako odpowiedź na Jego list odczytany w chorzowskich parafiach. Treść listu dostępna jest na stronie internetowej: http://www.archidiecezja.katowice.pl/77-slider/8570-komunikatabp

W Polkowicach i tak jest mało zieleni a kwiatki tego nie zastąpią. Po drugie to są nasze korzenie które rosną w Polkowicach od początku. Wiemy co zrobili z Parkiem Miejskim koło kina i nie wyrażamy zgody, żeby do się stało z Parkiem w Polkowicach Dolnych przy ul. Henryka Dąbrowskiego koło Beczki.

Pokażmy, że cała Polska jest przeciwko wycince. Niech wsparcie dla Puszczy płynie z każdego miejsca w kraju. Jeśli wiele miast jednocześnie pokaże solidarność i solidarnie będzie domagać się zakończenia wycinki, politycy nie będą mogli tego zignorować. Zbudujmy wielki ruch społeczny. Jest to też sposób na przekazanie solidarności i wsparcia aktywistom i aktywistkom oraz lokalnej społeczności, którzy działają na miejscu. To dla nich dużo znaczy.