Honourable Commissioners, The war in Ukraine has triggered a humanitarian crisis. An estimated Two million Ukrainian refugees have already arrived in the EU amid the illegal Russian invasion, the vast majority of them in Poland. In response to that, in their official accounts, the representatives of the Polish government stress that aid is coordinated, financed and managed in Poland from the national level and that public national authorities are at the forefront of the health crisis management. This is simply not true! Many Polish NGOs, looking from the perspective of helping at Polish border crossings, railway stations and night shelters for the past two weeks; can say only one thing: it is the people of Poland and the Ukrainian community that live here, supported by NGOs, who all rushed to help those fleeing the illegal war in Ukraine. Polish NGOs mobilized all possible resources and are the ones providing direct humanitarian aid at the border, in the warzone and inside Polish cities and villages and NOT the Polish Government! The Polish NGOs were the ones who created the first reception and information points, provide medical care, psychological support, legal assistance, interpretation service, as well as arranging accommodation, childcare services, organised logistics to bring help in the warzone and bring the refugees from the eastern UE border to housing inside Poland, providing basic material assistance like food and clothing. Thousands of volunteers assist, non-stop, 24 hours a day, making the most of their private resources. This cannot go on for long, especially in the absence of sufficient (truthfully zero) help from the Polish national authorities. The resources of private people and NGOs will soon be exhausted. This will not only be disastrous for the refugees affected by the tragedy of war but could also threaten the existence of NGOs and private people who open their hearts to help. We are grateful for the EU introducing a robust package of legislative and operational changes to mitigate the humanitarian emergency that currently impacts the Ukrainian crisis in the EU countries receiving refugees[1]. We noticed, however, that the above-mentioned mechanisms fall mostly under shared management. In addition, we observe that the Polish Managing Authorities (regional and national public authorities) aim now at constructing projects (national or regional crisis ‘shields’) where solely the public authorities would become beneficiaries. In the light of the recently attempted to vote legislation (losing by one vote), which would guarantee impunity to the officials for their actions during Ukraine's war[2], we are concerned about possible frauds in money management, caused by the Polish states’ national authorities. This is why we see a serious need to increase the channelling of EU funds to the Polish NGOs directly[3], following the example of mechanisms of direct access to funds provided for in the Citizens, Equality, Rights and Values Programme (CERV). A straightforward procedure is necessary for the Polish NGOs to obtain access to financing to develop tailor-made solutions for the short and long-term integration of refugees through projects in education, employment, social inclusion and care. Last but not least, we have not found any adequate call for proposals for direct grants[4]. Please advise whether we can expect any call for proposals dedicated to NGOs concerning refugees’ integration shortly. Polish NGOs are willing to work hand in hand with the Polish municipalities and local authorities of the ground level to flexibly respond to the rapidly emerging needs during this crisis and thereby to help the most affected. For this to happen the NGOs need to be allowed to co-manage the whole process, become guaranteed beneficiaries or be integrated into an umbrella project. Looking forward to your assistance and quick reply. Yours sincerely, 1. Akcja Demokracja 2. Association Défense de la Démocratie en Pologne (ADDP) 3. Centrum Praw Kobiet (Women’s Rights Centre) 4. Democracy is OK DOK 5. Dziewuchy Berlin 6. DziewuChy Szwajcaria 7. Edukacja w Działaniu (Education in Action) 8. Forum Darczyńców w Polsce 9. Fundacja Autonomia (Autonomy Foundation) 10. Fundacja Cicha Tęcza 11. Fundacja Instytut Spraw Społecznych (Institute for Social Affairs Foundation) 12. Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana 13. Fundacja Ogólnopolski Strajk Kobiet (Polish Women’s Strike Foundation) 14. Fundacja Otwarty Dialog (Open Dialogue Foundation) 15. Kongres Świeckości 16. Fundacja Znak 17. Inicjatywa #WolneSądy 18. Instytut Spraw Publicznych ((Institute of Public Affairs) 19. Kampania Przeciw Homofobii (Campaign Against Homophobia) 20. Komitet Obrony Demokracji 21. Love Does Not Exclude Association (Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza) 22. Manifest Wolnej Polki 23. Matki na granice 24. Obywatele RP 25. Otwarta Rzeczpospolita - Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii (Open Republic – Association against Anti-Semitism and Xenophobia) 26. Polish Humanitarian Action (PAH) 27. Polonijna Rada Kobiet+ (International Council of Polish Women+) 28. Pro Femina Association 29. Regionalny Kongres Kobiet w Szczecinie 30. Rok Kobiet 31. Równik Praw 32. Różowa Skrzyneczka 33. Stowarzyszenie Adwokackie Defensor Iuris 34. Stowarzyszenie Dolnośląski Kongres Kobiet 35. Stowarzyszenie Klucz 36. Stowarzyszenie Kongres Świeckości 37. Stowarzyszenie Sędziów Polskich “IUSTITIA” 38. Strajk Kobiet Berlin (FeminiBerlin Polska) 39. The Federation for Women and Family Planning (Federa) 40. Wioska Kobiet (Szwajcaria) 41. Women of Film Association Contact: [email protected]

W obecnej sytuacji, bez względu na wiarę, płacimy podatki na kościół. Nie wszyscy Polacy są wierzący i mają prawo wybrać, czy chcą czy nie utrzymywać księży i dobra kościelne. Ponadto kwota dotacji nie jest powszechnie znana, a księża potrafią w bezczelny sposób wyłudzać pieniądze od wiernych, bo „muszą się utrzymać”. Jedynym uczciwym rozwiązaniem jest zebranie kwoty dotacji z wyodrębionionego, dobrowolnego podatku.

Chodzi o życie drugiego człowieka, której los nie oszczędził i nie ma takich możliwości jak osoby posiadające dach nad głową. Podczas, gdy My będziemy szykować się do Świąt i przywitania Nowego Roku na ulicach Warszawy każdego dnia i nocy osoby bezdomne, będą walczyć o przeżycie następnego dnia. Razem możemy pomóc w tej nierównej walce, a efektem naszej misji, będzie uratowanie ludzkiego życia. Podarowanie ciepłych posiłków i napoi, ubrań, oraz poświęcenie, kilku godzin w tygodniu, aby wyjść na ulicę i udzielić pomocy potrzebującym to rzeczy, które przyczynią się do wspólnego celu, czyli pomocy osobom w kryzysie bezdomności. Nie bądź obojętny i dołącz do akcji. Razem damy radę!!

Nadal brak stanowczej reakcji Kościoła Katolickiego w Polsce. Bardzo dużo osób nie wie, co realnie tam się dzieje, a w Polsce ludzie słuchają Kościoła.

W imię podstawowej ludzkiej solidarności jesteśmy to winni uchodźcom i uchodźczyniom, bo wielokrotnie w przeszłości Polki i Polacy dzielili ich los. Ponadto, Polska w 2022 r. obejmie przewodnictwo OBWE, czyli organizacji odpowiedzialnej za bezkonfliktowe procesy polityczne i ochronę praw człowieka na naszym kontynencie. Wobec tej perspektywy jest szczytem hipokryzji łamanie fundamentalnych praw i międzynarodowych konwencji na terenie Polski.

Przez taką zmianę przepisów wielu młodych nauczycieli nie będzie mogło wykonywać swojej pracy mimo posiadania odpowiednich kwalifikacji. Uderza to zarówno w nich, jak i dyrektorów szkół muzycznych oraz jakość edukacji muzycznej w Polsce.

Nie możemy pozwalać na bezczelność, butę i łamanie prawa zwłaszcza u ministra sprawiedliwości. Nie pozwólmy wspierać nienawiści i antagonizmów. Te ruchy wykonane przez ministra Ziobrę wpisują się politykę podziału Polski na "My i Oni". Ziobro tworzy sobie osobiste zaplecze dla funkcjonowania popierających go bojówkarzy, narodowościowców i faszystów. Takie ruchy są bardzo trudne do odwrócenia, bo grunt jest podatny na takie działania i od lat przybierają one na sile. Nie dajmy się. Pokażmy Europie, że chcemy walczyć o swoje przekonania, a minister sprawiedliwości nie prezentuje postawy większości Polek i Polaków.

-> Potrzebujemy tramwajów i autobusów dostępnych cenowo dla wszystkich mieszkańców Krakowa -> Potrzebujemy polityki transportowej odpowiadającej na kryzys klimatyczny i zanieczyszczenie powietrza -> Potrzebujemy inwestycji w usługi publiczne zamiast słomianych inwestycji, takich jak Igrzyska Europejskie

Bez uczestnictwa posłów i posłanek w obradach sejmu nie będzie bronione prawo, które dotyczy nas wszystkich. Posłowie, których wybraliśmy, nie przychodząc na głosowania: * podważają zaufanie społeczeństwa, * lekceważą obywateli, którzy biorą udział w manifestacjach, * otrzymują nienależne wynagrodzenie za niewykonaną pracę.

Pozyskanie nowych terenów dla przestrzeni publicznych jest niezbędne. W efekcie powstawania parków wzrośnie dbałość o krajobraz miasta, jego piękno, ład przestrzenny, estetyka i walory widokowe. Szczególnie w centrum miasta i wewnątrz osiedli konieczne jest wspieranie inicjatyw lokalnych, poprzez uspokajanie ruchu, wprowadzanie zieleni. Sól od średniowiecza znana jest ze swego zbawiennego działania na drogi oddechowe, równocześnie laryngolodzy polecają solanki jako skuteczny sposób oczyszczania powietrza. Pozyskanie dla miasta terenów "Ogrodnika" umożliwi utworzenie funkcjonalnego miejsca integracji lokalnej społeczności, np. Kluby Rodzica i Centra Aktywności Seniorów. Rokrocznie tracimy 48 tysięcy Polaków z powodu smogu, a osoby chore, słabe bardziej cierpią. Możemy temu przeciwdziałać, TERAZ jest czas, aby wziąć rzeczy w swoje ręce i zostawić po sobie godną spuściznę. Zgodnie z https://naszademokracja.pl/petitions/chcemy-zyc-i-oddychac-krakow: Zanieczyszczenie powietrza pyłem zawieszonym i benzo(a)pirenem ma ogromny wpływ na nasze zdrowie i może przyczynić się do: -chorób układu oddechowego: astmy, raka płuc, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, częstych infekcji dróg oddechowych, -chorób układu krwionośnego: zawału serca, nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca, -chorób układu nerwowego: problemów z pamięcią i koncentracją, wyższego poziomu niepokoju, stanów depresyjnych, -zmian anatomicznych w mózgu, choroby Alzhaimera, przyspieszonego starzenia układu nerwowego, udaru mózgu, -chorób układu rozrodczego: bezpłodności, przedwczesnego porodu, obumarcia płodu.

Petycja dotyczy problemów osób niepełnosprawnych z otrzymaniem odpowiedniego stopnia niepełnosprawności, przynależnej w związku z określonym rodzajem niepełnosprawności. Osoby które powinny mieć umiarkowany stopień, nie dostają w ogóle niepełnosprawności i muszą potem walczyć sądownie, aby uzyskać chociaż lekki stopień. Obecnie na komisjach zabiera się nawet umiarkowany stopień niepełnosprawności, bo ,,niepełnosprawny sam siada na krześle”… Nie bierze się pod uwagę tego, co dzieje się w środku organizmu. Nawet dzieci z chorobami genetycznymi uważane są a zdrowe i samodzielne. Małe dziecko z cukrzycą uznaje się na komisji lekarskiej za samodzielne - zdolne do samodzielnego podania sobie odpowiedniej ilości insuliny i odpowiedniego skomponowania dietetycznego posiłku. Opiekun nie otrzymuje wówczas zasiłku opiekuńczego lub pielęgnacyjnego, mimo że zdrowie i życie dziecka jest zagrożone. Oczywiście otrzymane do tej pory renty i stopnie niepełnosprawności powinny już zostać bez zmian .

Kobiety z Zespołem Turnera powinny mieć opiekę że strony państwa. Jest to choroba genetyczna, która powoduje duże problemy zdrowotne: problemy z sercem, osteoporozę, niedosłuch (nosimy aparaty słuchowe), problemy ze wzrokiem, często towarzyszy temu cukrzyca oraz problemy z tarczycą. 99 procent kobiet z tą chorobą cierpi na bezpłodność z powodu braku jajników. Musimy leczyć się hormonalnie. Jesteśmy więc zagrożone rakiem. Większość z nas cierpi na depresję, a brak hormonu wzrostu powoduje, że jesteśmy dużo słabsze fizycznie i psychicznie. Kobiety z Zespołem Turnera nieleczone hormonem wzrostu osiągają wzrost przeciętnie 140 cm. A z takim wzrostem szukać pracy na wolnym rynku jest bardzo trudno, bo pracodawcy nie chcą zatrudniać tak niskich kobiet. Słyszymy: "ale Pani jest za mała... gdybyśmy wiedzieli że Pani jest tak mała to byśmy nie dzwonili w sprawie pracy". Równocześnie ze strony państwa nie mamy żadnej pomocy.A kobiety z Zespołem Turnera im starsze tym mocniej odczuwają skutki swojej choroby. Starsze kobiety nie miały szansy na leczenie hormonem wzrostu, hormonalnie-estrogenami, nie miały szans na rehabilitację. Gdy kobieta ma urodzić córeczkę z Zespołem Turnera, ma prawo do aborcji, a gdy się urodzimy i dorośniemy, ZUS i komisje ds. niepełnosprawności twierdzą, że jesteśmy zdrowe. Dawniej tak chore kobiety otrzymywały renty i niepełnosprawność umiarkowaną. Prosimy o poparcie naszego apelu i pomoc w naszej sprawie.