Piesi są częstymi niewinnymi ofiarami wypadków drogowych. Kierowcy drastycznie łamiący przepisy ruchu drogowego, w tym ograniczeń prędkości, czują się w Polsce bezkarni. Lokalne samorządy działają za wolno w sprawie poprawy infrastruktury w swoich miastach.

W rządzie nie powinno być miejsca dla byłych polityków klubu PiS, którzy przyłożyli rękę do zaostrzenia przepisów antyaborcyjnych, podpisując się pod wnioskiem do Trybunału Julii Przyłębskiej i są współwinni tragedii, do których on doprowadził. 

Wbrew opiniom ekspertów, wątpliwościom Ministerstwa Finansów i większości Polek i Polaków, kierowane przez PSL Ministerstwo Rozwoju forsuje program “Kredyt na Start”. To ogromny i kosztowny program (niemal 20 miliardów złotych w najbliższych latach!), który pomoże nielicznym kosztem całego społeczeństwa. Mamy naprawdę ważniejsze wydatki przed nami, chociażby obronę narodową czy naprawę usług publicznych - ochrony zdrowia i edukacji! Podpiszesz apel o wstrzymanie tego niebezpiecznego programu?

Renta wdowia winna obejmować wszystkie, najuboższe osoby w wieku senioralnym, które zgodnie z prawem opłacały świadczenia ZUS: - składki opłacały osoby samotne, rozwiedzione oraz z innym statusem rodzinnym, więc również mają prawo do pomocy; - po śmierci męża i ojca rodziny mają zapewnioną rentę rodzinną, dzieci osób rozwiedzionych nie otrzymują pomocy, bardzo często są utrzymywane przez jednego z rodziców; - wdowy, które pracowały na swój majątek z mężem, są zazwyczaj  w dużo lepszej sytuacji niż osoby samotne; - dzieci osób samotnych mają takie samo prawo czuć się bezpiecznie, wiedząc, że rodzic otrzyma wsparcie; - osoby rozwiedzione z małżonkiem przemocowym często mają w mniejszym lub większym stopniu syndrom stresu pourazowego i wymagają pomocy państwa.

  Nie bądźmy obojętni!   Apel organizacji obywatelskich w sprawie mowy nienawiści w polskim życiu publicznym       Jako organizacje obywatelskie działające na rzecz umacniania demokracji, praw człowieka i praworządności w Polsce, jako obywatelki i obywatele, zwracamy się z apelem do polityków i polityczek, a także do mediów, organizacji społecznych i instytucji publicznych oraz wszystkich obywatelek i obywateli, o podjęcie działań na rzecz przeciwdziałania szerzeniu się w naszym kraju mowy nienawiści.    Bezpośrednim powodem do wystąpienia z tym apelem są wydarzenia w Kaliszu, gdzie przed kilku dniami nieznani sprawcy namalowali na drodze publicznej napisy zawierające groźby pod adresem premiera Donalda Tuska, ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara oraz społeczności LGBT. Trudno uznać to za zdarzenie jednorazowe w sytuacji przybierającej na sile kampanii przeciwko osobom publicznym, ale także przeciwko organizacjom i osobom działającym na rzecz różnych grup społecznych, oraz przeciwko całym społecznościom (osoby LGBT+, osoby z doświadczeniem migracyjnym). W przeszłości takie kampanie nienawiści, także prowadzone z udziałem mediów tradycyjnych i społecznościowych, prowadziły do realnych zachowań przemocowych. Trudno nie wspomnieć w tym kontekście zamordowania prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, ale także innych aktów agresji i przemocy wobec osób i społeczności, wobec których toczyła się i nadal toczy kampania nienawiści.   Oczekujemy od organów państwa, w szczególności policji, prokuratury i innych organów bezpieczeństwa publicznego, reagowania z całą stanowczością na zdarzenia takie jak wspomniane pojawienie się napisów w Kaliszu oraz inne akty mowy nienawiści.    Od polityków i polityczek oczekujemy realnych działań na rzecz de-eskalacji sporu politycznego w Polsce. Głęboka polaryzacja polskiego społeczeństwa sprawia, że mowa nienawiści wydaje się skutecznym sposobem mobilizacji sympatyków politycznych. Jednak skutki takiej eskalacji mogą się łatwo wymknąć spod kontroli i uderzać w osoby publiczne, także w te osoby, które same stosują mowę nienawiści. Podobne oczekiwanie kierujemy pod adresem mediów, które często propagują wypowiedzi mające znamiona mowy nienawiści z pobudek zarówno politycznych, jak i komercyjnych.   Najważniejszą rolę w zatamowaniu rozlewającej się fali mowy nienawiści mają obywatele i obywatelki. Nie bądźmy obojętni wobec nawet pozornie banalnych przejawów werbalnej czy fizycznej agresji, bo jej ofiarą padną nie tylko osoby i społeczności bezpośrednio zagrożone, ale cała polska demokracja.       Inicjatorzy apelu:   Instytut Spraw Publicznych Helsińska Fundacja Praw Człowieka   Sygnatariusze (organizacje):   Akcja Demokracja Amnesty International Polska Edukacja w Działaniu Fundacja CLIMATE STRATEGIES POLAND  Fundacja im. Stefana Batorego Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana Fundacja Ośrodka KARTA Fundacja Panoptykon Fundacja Pole Dialogu Fundacja Res Publica im. Henryka Krzeczkowskiego Kobiety Filmu Komitet Obrony Demokracji Kultura Liberalna Ośrodek Kontroli Obywatelskiej "OKO" Otwarta Rzeczpospolita - Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Polska Fundacja im. Roberta Schumana Polski Instytut Praw Człowieka i Biznesu Ruch Społeczny Obywatele dla Edukacji Sieć Obywatelska Watchdog Polska Stowarzyszenie Interwencji Prawnej Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia” Wybieram bez Hejtu    Sygnatariusze indywidualni:   Joanna Fomina  Zbigniew Karuczan Ireneusz Krzemiński Jacek Kucharczyk Agnieszka Liszka-Dobrowolska Hanna Machińska Piotr Niemczyk Monika Płatek Danuta Przywara Wojciech Sadurski Marek Safjan Paula Sawicka Marian Turski  Mirosław Wyrzykowski  

Konstancin-Jeziorna to gmina uzdrowiskowa, wciąż zielona enklawa w rozrastającej się betonozie sąsiednich miast, w tym stolicy. Najcenniejsze w naszej gminie są tereny zielone, które tworzą jej unikalny mikroklimat a także chronią mieszkańców przed skutkami coraz częstszych i coraz gwałtowniejszych zjawisk pogodowych. Konstancin skutecznie opiera się nadmiernej zabudowie i zachowuje swój uzdrowiskowy, kameralny charakter. Mieszkańcy wielokrotnie wyrażali swoją aprobatę dla takich kierunku rozwoju, który nie zakorkuje miasta i nie sprawi, że zamieni się ono w coraz bardziej zabetonowaną pustynię.   Jednym z elementów zabudowy, które wielkopowierzchniowo zabierają tereny zielone oraz powierzchnie biologicznie czynne są markety, oraz centra handlowe typu Biedronka czy Lidl. Ich powierzchnia plus betonowy parking to kolejna wyspa ciepła oraz martwa biologicznie przestrzeń dokładająca się np. do błyskawicznych powodzi. Szczególnie dotyczy to terenu, na którym planowana jest właśnie kolejna inwestycja tego typu. Biedronka planuje otworzyć kolejny market na zadrzewionych, zielonych działkach nr 39/6-7, 39/25 z obrębu 01-28 w Konstancinie-Jeziornie. To zadrzewiony, zielony skrawek terenu koło ośrodka zdrowia na Pułaskiego 20. MPZP dla tego terenu przewiduje tam FUNKCJE MIESZKANIOWE, a nie USŁUGI! W Konstancinie są dwie Biedronki, dwa Lidle, dwa Top Markety, trzy Carrefoury, Auchan, API Market i kilka Żabek. Indywidualne sklepy tego typu zostały niestety prawie całkiem wycięte przez wielkie marki detaliczne. W bezpośrednim sąsiedztwie planowanej Biedronki (700 metrów) znajduje się Lidl oraz market handlowy (Pułaskiego 20). W okolicy obserwujemy patologie związane z posadowieniem tego typu sklepów - np. w sąsiednim Józefosławiu Lidl jest na plecach Biedronki! Walka konkurencyjna trwająca między Lidlem i Biedronką nie może się toczyć kosztem naszego bezpieczeństwa oraz przyrody! Z pewnością nie narzekamy na dostępność sklepów, ale raczej na ich przesyt.  W związku z tym apelujemy i prosimy o NIEWYDAWANIE zgody na zabudowę ww. działek przez inwestora typu Biedronka oraz niezmienianie MPZP dla przedmiotowych działek. 

Jeśli kiedykolwiek wsiadaliście do auta zaparkowanego na betonowej pustyni pod nowym sklepem albo szliście ogołoconą z drzew ulicą, umieraliście z gorąca na placu zabaw albo nawalny deszcz zalał Wam piwnicę, nie powinno Was dziwić, że to z miast płynie impuls do zmian adaptacyjnych wobec kryzysu klimatycznego. Samorządowcy robią ciągle zbyt mało, aby zwiększać odporność naszych miast. Dramatycznym przykładem jest całkowita utrata ich kontroli nad wycinką miejskiej zieleni. Nie wiadomo, czy u jej przyczyn stoi brak narzędzi prawnych, czy woli politycznej. Niekiedy może się wydawać, że o zieleń w miastach najbardziej troszczą się ich mieszkańcy... Jednak pozostajemy bezradni wobec tzw. prywatnych inwestorów, którym miasto bez mrugnięcia okiem daje zgodę na cięcie 100-letnich lip, dębów, klonów, wierzb, jesionów. Nasza bezradność ma drugie dno: chcemy zmian! I to zmian systemowych, które wspomogą naszą troskę o przyszłość na szczeblu lokalnym.   Cieszy nas inicjatywa Ministerstwa Klimatu i Środowiska do walki z nadmierną wycinką drzew i krzewów. Chcemy wykorzystać ten, nomen omen, klimat i - korzystając z zaproszenia Ministerstwa do współpracy - zaproponować kierunek, w którym naszym zdaniem powinny iść zmiany. https://www.gov.pl/web/klimat/walczymy-z-nadmierna-wycinka-drzew-i-krzewow Niechaj nasze podpisy świadczą o poparciu społecznym!

Każda, nawet pojedyncza wypowiedź osób publicznych, wpływa na osoby, które jej słuchają. I każda dociera do tysięcy lub milionów osób, wywołując dalsze, coraz bardziej radykalne wpisy, a później działania. Czytając je, stykając się z nimi na każdym kroku tracimy wrażliwość na krzywdę drugiego człowieka. Tak rosną uprzedzenia wobec mniejszości. Tak rodzi się akceptacja dla przemocy. Musimy postawić tamę rozprzestrzeniającej się epidemii rasizmu.  Będziemy reagować za każdym razem. Nie chcemy przecież obudzić się w społeczeństwie, w którym rasizm jest akceptowany i nie spotyka się z protestem.

Zwracamy się też do tych, których propaganda tak nastraszyła migrantami, że przestali widzieć w nich ludzi i są skłonni zgodzić się na każde bezprawie funkcjonariuszy wobec nich: nie myślcie, że na tym się skończy. Historia nas uczy, że bezprawie się rozlewa. Jutro będzie można bezkarnie strzelać do człowieka na granicy, pojutrze będzie można bezkarnie strzelać do człowieka na demonstracji.   Podpisano: Organizacje: Obywatele RP Ogólnopolski Strajk Kobiet Fundacja Otwarty Dialog Akcja Demokracja Stowarzyszenie Amnesty International Radio Wolna PL Rybnicka Rada Kobiet Toruńska Brygada Feministyczna Czarny Protest Bielsko Biała Strajk Kobiet Olsztyn Strajk Kobiet Włocławek Strajk Kobiet Berlin Warszawski Strajk Kobiet Stowarzyszenie Demokratyczna RP Fundacja A & A Rainbow Hearts Around The World Podlaskie Ochotnicze Pogotowie Humanitarne Fundacja Ternopilska Stowarzyszenie No To Ci Pomogę Nie składamy parasolek Strajk Kobiet Sardynia Fundacja Asymetryści Strajk Kobiet Częstochowa Stowarzyszenie Podróżnych Ugościć   Osoby indywidualne: Marta Lempart Agnieszka Czerederecka Agnieszka Holland Piotr Cykowski Paweł Kasprzak Wojciech Tochman Katarzyna Augustynek Leokadia Jung Kinga Kamińska Magdalena Pecul-Kudelska Ewka Błaszczyk Krzysztof Warchoł Elżbieta Podleśna Anna Paździejewska Ewa Trojanowska Wojciech Kinasiewicz Anna Miedzińska Mariusz Redlicki Piotr Fijałkowski Paweł Olejniczak Andrzej Kowalski Radosław Baszuk Katarzyna Urbaniak Dagmara Drozd Marta Drozd Paweł Drozd Anna Renata Trojanowska Jacek Zabokrzycki Pawel Wrabec Piotr Stańczak Iza Witowska Ewa Stępniak Mateusz Rybak Max Fuller Bartosz Kramek Marcin Mycielski Anna Kacprzyk Tamara Rubin Bożena Przyłuska Katarzyna Goldian Hanna Kustra Katarzyna Kondej Joanna Wolska Ewa Machura Marta Wosak Katarzyna Jozefowska Alicja Magdalena Molenda Marta Puczyńska Krystyna Zdziechowska Piotr Czaban Kamil Syller Joanna Klimowicz Adam Magdoń Karolina Mazurek Marek Męczyński Magdalena Męczyńska   Aneta Suchecka Joanna Nitychoruk Wacław Sobaszek Anna Zatylna Paweł Łuksza Dorota Swinarska Bogdan Kucharski Eliza Buszko Katarzyna Dawidowicz Wawrzyniec Mąkinia Bartosz Łepecki Grzegorz Antoszewski Jolanta Klimkiewicz Jarosław Klimkiewicz Marija Jakubowycz Agata Katarzyna Kluczewska Barbara Lange Ata Aneta Miechowicz Joanna Gzyra-Iskandar Julie Walecka Grzegorz Janoszka Bartek Sabela Hanna Frem Anna Wieczorek Beata Geppert Elke Oelze Justyna Artym Ewa Serszyńska Chudzik Urszula Moszczyńska Arkadiusz Szot Daria Górniak-Dzioba Małgorzata Oracz Krystyna Zowczak-Jastrzębska Alicja Dzięgielewska Małgorzata Szczecina Katarzyna Surmiak-Domańska  · Jolanta Urbanska Michał Dadlez Anna Szmel Olga Lubicz Magdalena Moskalik Joanna Aisha Iwińska Wojciech Kuranty Ryszard Latecki Natalia Nowacka Loreta Lidia Szalanska Iwona Wyszogrodzka Dorota Łazowska Ewa Michalska Marta Bogdanowicz Joanna Łabęcka Magdalena Kalenik Mariusz Kurnyta Mateusz Rybak Ewa Krzemińska Magdalena Markiewicz-Michalska Beata Roman-Pietras Ewa Bator Katarzyna Przyborska Jerzy Klein Tadeusz Szczęśniewicz Zofia Borucińska Marek Epler Angelika Jolanta Domańska Michał Nowacki Danuta Zawadzka Leszek Tołpa Justyna Wolniewicz –Wrabec Alicja Budziszewska Zbigniew Budziszewski Magdalena Grzebałkowska Beata Siemaszko Robert Krzysztoń Katarzyna Król Elżbieta Mitas Carla Porcheddu Kalina de Nisau Anna Tomaszewska Kajetan Wróblewski Justyna Grabowska Waldemar Paś Rafał Szymczak Janusz Polowczyk Magdalena Barcik Marcin Chęciński Jolanta Klimkiewicz Jarosław Klimkiewicz Marta Pietraszun Agnieszka Kwaśniewicz Katarzyna Kądziela Jolanta Urbańska Bożenna Murawska Przemysław Wiszniewski Michał Boni ---- fot. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, CC BY 3.0 PL, źródło: commons.wikimedia.org

Nasz apel związany jest z tym, że jako grupa zawodowa zajmująca się zdrowiem psychicznym społeczeństwa oraz dla której obszar praw człowieka i poszanowania godności ludzkiej jest niezmiernie ważny, musimy reagować na akty przemocy, które są udziałem naszych obywateli, uderzają w naszych obywateli oraz w obywateli pochodzących z innych krajów, w tym krajów objętych wojną.  Reagujemy na przemoc systemową. Przemoc przynosi krótko i długofalowe konsekwencje psychospołeczne i medyczne. Te konsekwencje w związku z trwającym kryzysem będą wymagały długoterminowych oddziaływań naprawczych w postaci organizowania pomocy psychoterapeutycznej, psychotraumatologicznej, do której większość potrzebujących osób nie ma dostępu. Pomoc będzie musiała objąć zarówno osoby poszkodowane jak i osoby stosujące przemoc czyli funkcjonariuszy służb mundurowych.    Dlatego zwracamy się o podjęcie humanitarnych rozwiązań, o wycofanie przyzwolenia na przemoc ze strony służb mundurowych, o zakazanie pushbacków, o zaplanowanie systemowych rozwiązań rejestracji i zabezpieczenia osób przedostających się do naszego kraju oraz o zatrzymanie traumatyzujących działań wobec wolontariuszy, aktywistów oraz społeczności miejscowości przygranicznych.  Zwracamy się również z apelem o przygotowanie służb do rozumienia złożonego zjawiska uchodźctwa, psychologicznych konsekwencji uchodźctwa i rozumienia złożoności traumy oraz złożoności wojny. Takie szkolenia powinny przejść służby mundurowe i urzędnicy aby móc planować nowe rozwiązania systemowe i strategiczne zabezpieczające obywateli, oparte na poszanowaniu praw, a nie propagowaniu tortur i przemocy. Wśród psychoterapeutów, psychoatraumatologów, psychologów są specjaliści gotowi podjąć współpracę w tym zakresie. 

Chcemy przekazać nasz głos za pośrednictwem francuskich mediów o zasięgu krajowym i lokalnym.

Może nie wszyscy wiedzą, jak ogromne znaczenie ma reprezentacja osób nieheteronormatywnych w kulturze ale niektórym nastolatkom LGBT w Sanoku, wydaje się, że istnieją wyłącznie heteroseksualni ludzie, przez to czują ogromną samotność i zagubienie. Ja i wiele moich znajomych ze społeczności LGBT tak miało. W większych miastach społeczność LGBT mogła o wiele wcześniej znaleźć cząstkę siebie na ekranie. W mniejszym mieście było to jednak  trudne i nadal jedną z nielicznych dróg do lepszego zrozumienia siebie jest dla tęczowych dzieciaków z miasteczek i wsi szukanie wzorców w wirtualnym świecie. To jeden z najważniejszych powodów, dla których potrzebujemy postaci LGBT+ w popularnych serialach i filmach, ale także właśnie w kinach, także tych mniejszych miast. Dla wielu osób to po prostu potwierdzenie, że wszystko z nimi w porządku, że poradzą sobie w przyszłości, bo mogą znaleźć ludzi, którzy naprawdę będą ich akceptowali ale także świetna zabawa, w której mogą zobaczyć po prostu cząstkę siebie i znaleźć jakiś wzorzec. I młode i starsze osoby LGBT+ poszukują postaci na ekranie, z którymi mogliby się utożsamiać.   Wierzę w siłę przekazu oraz wpływu filmów na emancypację naszej społeczności LGBT. Kino powinno odzwierciedlać zmiany społeczne i rzeczywistość życia ludzkiego, w tym także życia osób LGBT+ bo przecież istnieliśmy, istniejemy i istnieć będziemy.  Przez tyle lat opowiadaliśmy różne historie tylko  z perspektywy heteroseksualnej większości, dlaczego mamy nie znaleźć miejsca także na historie dotyczące społeczności LGBT+? Tak jak mi kiedyś dodawał odwagi widok lesbijki lub geja na ekranie, tak teraz i młodszym osobom z mojej społeczności LGBT, ale także starszym osobom, dodaje odwagi i pozwala pożegnać się z poczuciem osamotnienia. Jest to bardzo ważne, bo kiedy masz te kilkanaście lat i nie odnajdujesz w swoim otoczeniu ludzi podobnych do siebie, to chociaż w filmie, który oglądasz, pojawia się taki właśnie człowiek jak ty. Wioleta Fedorus (Tęczowy Sanok)