Ustawa Kamilka z Częstochowy – nazwa nadana przez obywateli projektowi ustawy o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw, od imienia Kamilka, chłopca zmarłego po tragicznych przejściach dnia 8 maja 2023 r. Jest określana jako akt prawny, który ma zostać uchwalony w hołdzie i na cześć Kamilka oraz wszystkich dzieci, które straciły życie w Polsce na skutek przemocy. Ojciec Kamilka – Artur Topól wyraził zgodę, aby imię jego dziecka nosiło nazwę tego projektu ustawy. Inicjatywa nadania projektowi hołdu powstała w społeczności internetowej (grupa facebook Pamięci Kamilka z Częstochowy) wstrząśniętej śmiercią Kamilka oraz innych krzywdzonych dzieci w Polsce. Projekt ustawy dostępny jest na stronie: www.dosc-przemocy-wobec-dzieci.pl

Z niepokojem przyjęliśmy informację o planach wprowadzenie opłat za korzystanie ze szkolnych boisk (tzw. orlików) przez mieszkańców naszego miasta, które byłyby pobierane poza zajęciami dydaktycznymi i w dni ustawowo wolne od pracy. Orliki te zbudowane były za pieniądze z naszych podatków i ich nadrzędnym celem jest poprawa kultury fizycznej dzieci i młodzieży. Uważamy, że tak absurdalny pomysł zarabiania na najmłodszych i wyciągania pieniędzy z kieszeni mieszkańców nie zasługuje na to, aby w ogóle inicjować nad nim jakąkolwiek dyskusję. Orliki powinny być ogólnodostępne i nieodpłatne, a tym samym mają służyć wszystkim mieszkańcom, niezależnie od ich statusu społecznego i majątkowego. Wprowadzenie odpłatności za korzystanie ze szkolnych boisk nie tylko uniemożliwi realizację tego celu, ale również spowoduje ograniczenie ogólnodostępności obiektów sportowych. W taki sposób nie zachęci się społeczeństwa do uprawiania sportu. Zwracamy uwagę na fakt, że orliki są regularnie uczęszczane przez szkółki i akademie piłkarskie, dbające o rozwój fizyczny najmłodszych zawodników. Ze względu na ilość klubów sportowych, dostępność do większych obiektów sportowych jest mocno ograniczona, toteż przyszkolne boiska są często nieocenionym ratunkiem dla nich. Organizacje bazujące głównie na składkach członkowskich, po wprowadzeniu odpłatności będą zmuszone do znaczącego podniesienia składek dla uczestników, a to może stać się barierą dla niektórych dzieci do dalszego rozwoju lub rozpoczęcia treningów. Tym bardziej chcemy zwrócić uwagę na wydatki Miasta na profesjonalne kluby sportowe i promocję sportu zawodowego. Tylko w tym roku Szczecin przeznaczy na programy wsparcia sportu profesjonalnego 5 418 000 zł (z czego sama Pogoń Szczecin otrzyma 3 260 000 zł w ramach Wsparcia Najwyższej Klasy Rozgrywkowej w Piłce Nożnej, a King Wilki Morskie - 1 288 000 zł w ramach wsparcia sportu profesjonalnego w dyscyplinach halowych). Naszym zdaniem żądanie od sportowców-amatorów opłat za chęć doskonalenia swoich umiejętności zakrawa na absurd. Za równie absurdalną uważamy myśl, że amatorzy mieliby finansować zawodowców. Mamy tu również na uwadze fakt, że czołówka Ekstraklasy – mistrz Polski – Lech Poznań nie otrzymuje od swojego miasta żadnego wsparcia finansowego, a na utrzymanie swojego stadionu sam przeznacza 8-9 mln zł rocznie. Także Zagłębie Lublin, Warta Poznań, Cracovia Kraków czy Wisła Kraków nie otrzymują wsparcia finansowego lub jest ono jedynie symboliczne. Pragniemy przypomnieć, że zgodnie z art. 68 ust. 5 Konstytucji RP ,,Władze publiczne popierają rozwój kultury fizycznej, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży.” Sam zaś artykuł poświęcony jest prawu obywateli do ochrony zdrowia. Władze publiczne zostały zobowiązane do zapewnienia równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych wszystkim obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej. Bez wątpienia aktywność fizyczna ma ogromny wpływ na zdrowie i rozwój każdego organizmu, a w szczególności organizmu dziecka. Pozytywny wpływ aktywności fizycznej na zdrowie znajdziemy w wielu publikacjach naukowych i z całą pewnością każdy specjalista potwierdzi zależność między aktywnością fizyczną a zdrowiem. Z uwagi na powyższe domagamy się rezygnacji z pomysłu wprowadzenia opłat za korzystanie ze szkolnych boisk przez mieszkańców, a jednocześnie zabezpieczenia środków finansowych na rozwój fizyczny dzieci i młodzieży oraz osób uprawiających sport rekreacyjnie, nawet jeżeli miałoby się to wiązać z ograniczeniem, bądź całkowitą rezygnacją z finansowania sportu zawodowego

Asystencja osobista to najważniejsza usługa wspierająca osoby z niepełnosprawnościami. Asystencja osobista jest niezbędna, aby osoby z niepełnosprawnościami mogły zacząć żyć niezależnie, tak jak inni obywatele. Jest też niezbędna osobom je wspierającym, by mogły wreszcie odetchnąć, miały wybór i przestały być niewolnikami toksycznego systemu. Asystencja osobista musi zostać uregulowana ustawowo i dostępna od 1 stycznia 2024 roku – przez cały rok, bez przerw i na terenie całej Polski. Asystencja osobista musi być zgodna z potrzebami osób z niepełnosprawnościami oraz z Konwencją o prawach osób z niepełnosprawnościami. Jak pokazuje raport NIK: "Prawie we wszystkich skontrolowanych województwach umowy na realizację usług w 2021 roku były zawierane niemal w połowie roku. Oznacza to, że do realizacji usług asystenta przystępowano z około półrocznym opóźnieniem". Do tej pory Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nie przeprowadzało żadnej kontroli zadań realizowanych w ramach programu. Tymczasem samo ogłaszało program z opóźnieniem, osoby z niepełnosprawnościami na asystenta musiały czekać nawet pół roku, a usługi nie działały w sposób ciągły. W latach 2020-2021 w Polsce z Programu skorzystało zaledwie 0,6 proc. osób niepełnosprawnych. Tymczasem liczba zarówno nieletnich, jak i dorosłych osób z niepełnosprawnościami, którzy do codziennego funkcjonowania potrzebują wsparcia, cały czas rośnie. W 2022 według danych Elektronicznego Krajowego Systemu Monitorowania i Orzekania o Niepełnosprawności liczba dzieci poniżej 16 roku życia z orzeczoną niepełnosprawnością wyniosła już ponad 101 tys. Liczba osób dorosłych to 948 tys. Od roku 2020 wzrosła o 17,5 proc. Link do treści Dekalogu asystencji osobistej: https://www.facebook.com/photo/?fbid=167636672765306&set=a.111364095059231

Jesteśmy głęboko zaniepokojeni narastającym kryzysem klimatycznym i kryzysem bioróżnorodności. Dlatego sprzeciwiamy się wykorzystywaniu prestiżu i wiarygodności Uniwersytetu Warszawskiego do budowania pozytywnego wizerunku firm świadomie prowadzących działania szkodliwe zarówno dla klimatu, jak i stanu przyrody.  Kryzys klimatyczny i środowiskowy wymagają od obywateli całego świata podejmowania realnych, skutecznych, skoordynowanych działań, zwłaszcza że prawie połowa ludzkości żyje w regionach szczególnie wrażliwych na ich skutki. Antropogeniczna zmiana klimatu i bezprecedensowy kryzys bioróżnorodności to fakty potwierdzone przez szereg publikacji naukowych. Partnerstwo Uniwersytetu Warszawskiego i organizacji osiągających zysk kosztem środowiska i klimatu skutkuje konfliktem wartości naukowych i etycznych oraz wartości komercyjnych. Uniwersytet Warszawski stając po jednej stronie z tymi organizacjami staje się ambasadorem ich postaw, wartości i zachowań. Jest to sprzeczne z misją założycieli Uniwersytetu: „Uniwersytet ma nie tylko utrzymywać w narodzie nauki i umiejętności w takim stopniu, na jakim już w świecie uczonym stanęły, ale nadto doskonalić je, rozkrzewiać i teorię ich do użytku społeczności zastosowywać.” (Tymczasowe urządzenie wewnętrzne Uniwersytetu Królewsko – Warszawskiego)  W sytuacji, kiedy spełnienie założeń Porozumienia paryskiego staje się coraz mniej realne, potrzebujemy szczerego dialogu i jak najszerszej współpracy w zmniejszaniu emisji gazów cieplarnianych i intensyfikacji działań mitygacyjnych. Ze względu na to, iż bezpośrednie interesy spółek paliwowych są sprzeczne z celem zahamowania zmian klimatu, zaś Lasów Państwowych z celem ochrony środowiska naturalnego, wątpimy, że ich udział jako partnerów czy ekspertów w IV Międzynarodowym Szczycie Klimatycznym TOGETAIR może zapewnić merytoryczną wymianę poglądów, skutkującą wypracowaniem rozwiązań zmniejszających eksploatację środowiska naturalnego i przybliżających cel ograniczenia kryzysu klimatycznego.  Przedsiębiorstwa unikające odpowiedzialności klimatycznej i ekologicznej odwołują się do autorytetów, które pomogą im poprawić wizerunek (strategia określana jako greenwashing), w związku z tym powołują się na ustalenia naukowców oraz działania instytucji naukowych. Uniwersytet Warszawski nie powinien dołączać do niechlubnej grupy instytucji wspierających takie praktyki.

Pasma Posłowickie i Dymińskie stanowią ważne miejsce rekreacyjne i wypoczynkowe dla tysięcy Kielczan. Prowadzone obecnie rębnie zmieniają krajobraz w sposób, który uniemożliwia obcowanie z dziką, nieuregulowaną przyrodą, a także stoi w sprzeczności z glebo i wodochronną funkcją tych lasów. Mamy na jego obszarze trzy pokolenia drzew i mchy, które świadczą o puszczańskiej ciągłości. Jednak w skutek rębni stają się one wspomnieniem. Starodrzew jest koniecznym elementem lasu, zarówno dla innych jego mieszkańców, jak i dla ludzi. Cytując z własnego artykułu: "Im starsze drzewo tym szybciej rośnie i magazynuje więcej wody. Daje więcej siewek, pochłania więcej niepożądanych dla nas gazów, zaczyna mieć właściwości lecznicze, które można odczuć tylko stojąc w pobliżu lub dotykając rękami. Staje się potencjalnym domem dla ptaków (młode drzewa rzadko się do tego nadają) i owadów, szczególnie załomy kory sosnowej i wszelkie dziuplopodobne szczeliny. Może przekazać więcej odżywek swoim sąsiadom, zapewnić optymalną temperaturę, światło i ochronę przed wiatrem. Jednym słowem – stare drzewa to las." Las jest ważny również dla rolników jako zbiornik wody dla pobliskich pól, która latem szczególnie jest oddawana jako para i w końcu w postaci skroplonej jako deszcz. Ma to duże znaczenie, w obliczu susz w ubiegłych latach. Leśnicy tłumaczą się, że las trzeba odmładzać. W obecnej formie odmładzanie lasu to bezpowrotna w perspektywie naszego życia dewastacja obszarów, gdzie usuwane są drzewa mające między 90 a 140 lat. W kategoriach gospodarczych są to drzewa dojrzałe, w kategoriach samej przyrody to na wiek ludzki 25-latki. Stanowi także naruszenie gleby, która szczególnie na stokach jest podatna na wypłukiwanie, jako nie trzymana już korzeniami. Drzewa, które padają same, od wichur i grzybów, w wystarczającym stopniu tworzą luki, w których ma szansę wyrastać nowe pokolenie. Młodnik przez pierwsze 20/40 życia potrzebuje zacienienia i wsparcia drzew rodzicielskich, żeby rosnąć z wąskim usłojeniem, które staje się później najlepszym gwarantem stabilności przez brak pęcherzyków powietrza, prowadzących do mikropęknięć pnia. Przyroda przez miliony lat perfekcyjnie opracowała mechanizmy wychowawcze dla młodych drzew, jednak nie uwzględniają one pomocy Lasów Państwowych. Sprawa ta była poruszona w artykule: https://kielce.naszemiasto.pl/stosy-wycietych-drzew-przy-lesnej-drodze-na-kieleckim/ar/c1-9209993 Lasy Państwowe działają wg doktryny, która jest sprzeczna z najlepszą wiedzą naukową. Kontakt z dziką z przyrodą jest niezbywalnym prawem każdego człowieka. Planowane rębnie uderzą w ostatnie zachowane fragmenty starodrzewia. Obecny sposób realizacji funkcji gospodarczej jest nie do pogodzenia z funkcją społeczną i przyrodniczą . Dlatego postuluję odejście od cięć odmładzających, oraz pozyskiwania drewna na sprzedaż w Planie Urządzenia Lasu, oraz zatrudnienie na stałe ludzi do sprzątania lasu, ze względu na jego duże zaśmiecenie, szczególnie przy bardziej popularnych szlakach. Proszę również o wyrównanie gleby w miejscach rozoranych przez ciągniki i złożenie pozostawionych gałęzi w sposób, który umożliwi spacery między drzewami. Szersze opisanie problemu znajduje się w artykułach: https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/10/jak-dziala-las-i-jak-go-chronic/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/09/panlas/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/10/list-otwarty-do-nadlesnictwa-kielce/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/11/spotkanie-lesnicy-i-godni/ https://kawazchrzanem.wordpress.com/2023/04/11/dewastacja-przeleczy-dyminskiej-fotoreportaz/

Jako Grupa Ponton przy Fundacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny od ponad 20 lat zajmujemy się rzetelną edukacją seksualną. Prowadzimy zajęcia, przygotowujemy materiały edukacyjne, obalamy mity i prostujemy powielane powszechnie, szkodliwe stereotypy. Robimy to, ponieważ wiemy, że edukacja seksualna jest kluczowa dla zdrowia i dobrej jakości życia każdego z nas. Niestety, jej poziom w polskich szkołach jest zatrważająco niski. Jak niski? Potwierdzają to statystyki. Polska kolejny rok z rzędu zajmuje ostatnie miejsce w Europie w Atlasie Antykoncepcyjnym, opracowywanym przez Europejskie Forum Parlamentarne na Rzecz Praw Seksualnych i Reprodukcyjnych. Zaledwie w ciągu ostatnich 10 lat, w Polsce liczba osób z wirusem HIV zwiększyła się niemal dwukrotnie. Mając na uwadze te statystyki, zatrważającym jest to, że młodzież powyżej 15 roku życia ​​w świetle prawa - ma pełne prawo do uprawiania seksu, nie ma natomiast dostępu do rzetelnej edukacji seksualnej. Dziś, chcemy pokazać politykom wszystkich opcji, że czas na systemową, ponadpolityczną priorytetyzację tematów dotyczących zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, w tym antykoncepcji, chorób przenoszonych drogą płciową i HIV/AIDS, a także tematy związane z przemocą seksualną i molestowaniem seksualnym. Zajęcia muszą być prowadzone przez wykwalifikowanych specjalistów, a szkoły powinny być odpowiednio wyposażone w filmy edukacyjne, książki, plakaty i inne narzędzia dydaktyczne. Uczniowie powinni mieć dostęp do zajęć, bez względu na płeć, pochodzenie etniczne czy religię. Rzetelna edukacja seksualna przekazuje bowiem wiedzę, która w swojej uniwersalności przydaje się każdej i każdemu. Rzetelna edukacja seksualna to także narzędzie służące nauce tolerancji i szacunku dla wszystkich orientacji seksualnych i tożsamości płciowych. Przyczynia się do walki ze szkodliwymi stereotypami płciowymi i dyskryminacją. Uczy budowania pozytywnych i bezpiecznych relacji, wzmacnia poczucie własnej wartości. Wzywamy obecne władze i wszystkie opcje polityczne do podjęcia działań gwarantujących dostęp do rzetelnej edukacji seksualnej w każdej szkole. Chcemy budowy bardziej świadomego, bezpiecznego i tolerancyjnego społeczeństwa. Wierzymy, że cel ten jest osiągalny, ale trzeba zacząć od podstaw. Jeżeli zgadzacie się Państwo z naszymi postulatami - podpiszcie petycję. Walczmy razem o rzetelną edukację seksualną w szkołach! Źródła: https://www.epfweb.org/sites/default/files/2023-02/Contraception_Policy_Atlas_Europe2023.pdf https://ezdrowie.gov.pl/portal/home/badania-i-dane/zdrowe-dane/raporty/nfz-o-zdrowiu-hiv-aids

Kładka piesza jest od lat krytykowana przez mieszkańców. Jest to rozwiązanie stanowiące raczej barierę dla przechodniów próbujących przedostać się na drugą stronę jezdni, w tym newralgicznym punkcie dzielnicy, niż ułatwienie. Notorycznie awarie podnośników, ich niska przepustowość, strome schody utrudniają pieszym przejście do ważnych punktów handlowych, transportowych czy leczniczych. W bezpośrednim sąsiedztwie kładki znajduje się m.in przystanek tramwajowy, Bazar Wiatraczna, przystanki autobusowe na Rondzie Wiatraczna oraz Państwowy Zakład Zdrowia przy ul. Ostrołęckiej. Przechodnie często zmuszeni są do obierania dokuczliwych alternatyw, aby pokonać ulicę Grochowską w tym miejscu, takich jak: kierowanie się ku odległym przejściom dla pieszych na skrzyżowaniu ulicy Grochowskiej ze Wspólną Drogą albo na Rondzie Wiatraczna, czy przejazd tramwajem jednego przystanku i cofanie się. Należy zaznaczyć, że dla wielu mieszkanek i mieszkańców szczególnie osób z niepełnosprawnościami, seniorów czy rodziców z małymi dziećmi, kładka to niejedyna przeszkoda architektoniczna, z którą muszą się mierzyć każdego dnia. Wprowadzeniu postulowanego rozwiązania sprzyja obecna organizacja ruch w tym miejscu. Sygnalizacja świetlna reguluje ruch tramwajowy i samochodowy w kierunku Ronda Wiatraczna. Pomiędzy dwoma pasami jezdni można wyznaczyć azyl dla pieszych. Pragniemy również zauważyć, że przejście naziemne funkcjonowało w tym miejscu w okresie między demontażem a otwarciem nowej kładki w 2011 roku.

Liczbę osób w kryzysie bezdomności szacuje się w Polsce na 30-35 tys. osób, w wyniku pandemii COVID-19 i następującej po niej inflacji osób tych będzie przybywać. Najskuteczniejszym jak dotąd sposobem na wyjście z kryzysu bezdomności jest podejście Najpierw Mieszkanie (housing first). Polega ono na tym, że bezdomni otrzymują dach nad głową – a dzięki temu oraz wsparciu specjalistów łatwiej jest im zdobyć zatrudnienie, wyjść z ewentualnych uzależnień, poradzić sobie z problemami psychicznymi i koniec końców wrócić na łono społeczeństwa. Badania prowadzone na całym świecie, i programy z sukcesem przeprowadzone w USA, Kandadzie, Austrii, Belgii, Franci, Hiszpanii a przede wszystkim Finlandii, nie pozostawiają wątpliwości. Najpierw Mieszkanie daje od 70 do 90 procent skuteczności, co oznacza, że po trzech latach projektu maksymalnie 3 na 10 osób wraca na ulicę. Najpierw Mieszkanie jest jednocześnie najbardziej efektywne kosztowo – nie tylko opłaca się bardziej niż utrzymywanie noclegowni, schronisk dla bezdomnych i ośrodków pomocy, ale też na dłuższą metę odciąża służbę zdrowia, zmniejsza koszty społeczne bezdomności i powoduje powrót zaktywizowanych zawodowo jednostek na rynek pracy.

Uważamy, że ustanowienie pomnika przyrody „Dęby Julianowskie” dla grupy Dębów przyczyni się do zwiększenia czynnej ochrony tego unikatowego fragmentu pozostałości po Puszczy Łódzkiej i zachowania drzew w dobrym stanie dla kolejnych pokoleń łodzian.

Gdańsk szczyci się tytułem Europejskiej Stolicy Wolontariatu 2022 roku oraz przedstawia się jako miasto przyjazne rozwojowi organizacji pozarządowych. Pozbawienie niemal setki organizacji miejsca ich działania i zmuszenie ich do przeznaczenia kwoty, według wstępnych wyliczeń, co najmniej 617 tysięcy złotych na przystosowanie nowej siedziby, niestety nie byłoby zgodne z taką społeczną postawą Miasta. Nie można zapomnieć także, że to właśnie Fundacja RC zgromadziła kwotę 2 milionów złotych na remont Pałacu Uphagenów z uwagi na opłakany stan, w jakim się znajdował. Dzięki temu niszczejący budynek zyskał nowe życie i zaczął służyć ludziom. W 2022 roku na samych zajęciach, warsztatach i koncertach w Domu Sąsiedzkim było ponad 4500 osób. Z 450 wydarzeń, 80 zostało zorganizowanych przez grupy nieformalne, a kolejne 80 w partnerstwie z innymi organizacjami społecznymi. W ramach integracji sąsiedzkiej polsko-ukraińskiej zorganizowaliśmy ponad 80 różnych aktywności. Zaplanowane wykwaterowanie i brak adekwatnej propozycji lokalu na czas remontu, uderza nie tylko w niemal setkę organizacji pozarządowych, lecz także we wszystkie osoby korzystające z ich wsparcia czy uczestniczące w ich projektach. Na wykorzenieniu tak znaczącej części trzeciego sektora ucierpi wielu mieszkańców Miasta i Gdańsk jako całość. W związku z powyższym apelujemy o odstąpienie od działań mających na celu wykwaterowanie na stałe organizacji pozarządowych z budynku przy al. Grunwaldzkiej 5. Z poważaniem, Mieszkanki i mieszkańcy Gdańska

Wnioskujemy o powstanie brakującego przejścia naziemnego na ulicy Targowej, które domknie układ pasów na skrzyżowaniu z al. Solidarności. Zebra dobrze wkomponuje się nie tylko w układ wejść do stacji metra Dworzec Wileński, ale także w kierunek działań obrany w większości europejskich stolic, w których to odchodzi się od przejść podziemnych na rzecz komfortu mieszkanek i mieszkańców miast. W czym pomoże nam nowa zebra? 1. Ułatwi poruszanie się → z przestrzeni miejskiej korzystają osoby, dla których pokonywanie schodów by zejść do podziemi stanowi barierę architektoniczną. Ogromnym ułatwieniem dla osób z niepełnosprawnościami, opiekujących się małymi dziećmi, czy dla seniorów będzie wytyczenie przejścia naziemnego, które umożliwi bezstresowe i bezpieczne poruszanie się po Placu Wileńskim. 2. Skróci czas przemieszczania się → Plac Wileński jest nie tylko jednym z większych węzłów komunikacyjnych na Pradze-Północ, ale i w całej Warszawie. Przesiadki z autobusu na tramwaj często wymagają chodzenia wokół skrzyżowań, przejściami podziemnymi lub zmuszają do pokonywania sporych odległości między przystankami. Wytyczenie brakującego przejścia naziemnego pozwoli zaoszczędzić kilka minut przesiadającym się, którzy bez pośpiechu odnajdą docelowy przystanek i do niego dotrą. 3. Poprawi bezpieczeństwo pieszych, nie wpływając na ruch samochodowy → punkty usługowe, świątynie, galeria handlowa, czy poczta – to tylko niektóre z miejsc, do których udają się mieszkanki i mieszkańcy Warszawy, załatwiając codzienne sprawy. Chcemy, by poruszanie się po mieście i korzystanie z chodników było dla nich jak najwygodniejsze, a także możliwie najbardziej bezpieczne. Brakujące przejście naziemne umożliwi przedostanie się na drugą stronę ulicy, nie utrudniając sytuacji kierowców, którzy i tak zatrzymują się w tym miejscu na czerwonym świetle.

Wycinając drzewa, wydzielamy więcej dwutlenku węgla do atmosfery gdyż to właśnie drzewa ratują nas od niego i dają nam tlen. Czy naprawdę wolisz kolejny blok? Czy mieć czym oddychać i mieć chłodniej latem oraz podziwiać piękną przyrodę za oknem i w okolicy. Czy spółdzielnia naprawdę nie rozumie, że przesadzenie 100-letniego dębu jest praktycznie niemożliwe? Chcemy aby dąb pozostał w tym miejscu w którym jest gdyż dostarcza nam bardzo dużo tlenu i jest pięknym obiektem do podziwiania.