Gnojowica to wysoce skoncentrowany, o wysokiej zawartości składników mineralnych, zanieczyszczony mikrobiologicznie odpad. Jego niewłaściwe magazynowanie, wylewanie i utylizowanie może prowadzić do poważnych zagrożeń, tak dla środowiska naturalnego, jak i zdrowia człowieka. Biorąc powyższe pod uwagę realizacja planowanej inwestycji stwarza liczne i realne zagrożenia m.in: - Planowana inwestycja w sposób znaczący wpłynie na zdrowie i jakość życia mieszkańców Nowego Dworu. Przede wszystkim ogromnie uciążliwe będą odory. Inwestycja planowana jest w centrum wioski Nowy Dwór, gdzie do najbliższych zabudowań mieszkalnych jest zaledwie 150 m. W naszej okolicy najczęściej występują wiatry zachodnie, a zatem w kierunku zabudowań mieszkalnych, co wpłynie na brak komfortu mieszkańców. Opracowania naukowe podają, że na fermach trzody chlewnej identyfikuje się 100 do 200 substancji zapachowych, z których co najmniej 30 to związki szczególnie cuchnące i szkodliwe dla zdrowia (np. merkaptany, siarczki organiczne, aminy, kwasy organiczne, aldehydy, ketony). Wykazano, iż związki te mogą wywoływać takie schorzenia, jak bóle głowy, podenerwowanie, alergie, nadmierne łzawienie, przekształcenie hemoglobiny w hematynę, skutkujące niedotlenieniem, zatkany nos i inne dolegliwości ze strony układu oddechowego. Ponadto badania przeprowadzone w miejscowościach, gdzie funkcjonują już fermy trzody chlewnej, wykazują u ludzi mieszkających w ich pobliżu występowanie dolegliwości zdrowotnych (m.in. kaszel, piekące i łzawiące oczy). Warto dodać, że w Nowym Dworze oraz w okolicach mieszkają osoby starsze, z poważnymi problemami zdrowotnymi i niepełnosprawne. Na skutek występowania odorów ich stan zdrowia i komfort życia znacząco pogorszy się. Wśród wymienionej grupy osób są osoby szczególnie reagujące na substancje zapachowe wymiotami. - Problemy środowiskowe: Fermy trzody chlewnej należą do jednych z największych emitorów zanieczyszczeń mechanicznych, chemicznych i biologicznych, które w znaczący sposób oddziałują na stan środowiska i jakość życia ludzi mieszkających w ich sąsiedztwie. - Poważny problem na fermach trzody chlewnej stanowi gnojowica, obornik i gnojówka - ich ilości, skład, metody usuwania, magazynowania, przetwarzania i stosowania do nawożenia pól. W Polsce roczna produkcja gnojowicy, obornika i gnojówki wynosi ogółem ok. 101 mln ton. Odchody zwierzęce są cennym źródłem składników pokarmowych dla roślin, ale nieodpowiednie postępowanie z nimi stwarza zagrożenie dla środowiska przyrodniczego. - Na fermach wielkoprzemysłowych - wyspecjalizowanych w produkcji zwierzęcej - jest zbyt mały areał upraw, by zagospodarować rzeczywistą ilością uzyskanych nawozów naturalnych, a ich lokalizacja często jest oddalona od gospodarstw prowadzących uprawę roli. Odchody zwierzęce, w takiej sytuacji stanowią kłopotliwy produkt uboczny. Wskutek niewłaściwego składowania nawozów lub nawożenia gleb w sposób niezgodny z wymogami, istnieje poważne ryzyko odpływu składników organicznych głównie do wód gruntowych, powierzchniowych a ostatecznie do wód Bałtyku. Kiedy grozi Ci sąsiedztwo fermy przemysłowej, masz prawo działać!

Wszyscy jesteśmy użytkownikami przyrody i korzystamy z dostarczanych przez nią dóbr i usług. Dlatego ochrona drzew nie jest altruizmem – jest uzasadniona ekonomicznie i społecznie. FUNKCJE PODSTAWOWE Drzewa stanowią siedlisko życia zwierząt i zapewniają im pożywienie. Dzięki procesowi fotosyntezy usuwają z powietrza dwutlenek węgla i zaopatrują nas w tlen. Zatrzymują wodę w krajobrazie. FUNKCJE ZAOPATRUJĄCE Dostarczają drewna, a także niewielkich ilości owoców i orzechów. FUNKCJE REGULACYJNE Regulują klimat oraz jakość powietrza (zatrzymują pyły i pochłaniają zanieczyszczenia). Wzbogacają powietrze i glebę w wilgoć. Chronią przed wiatrem. Tworzą wyspy chłodu i wilgoci, zwłaszcza latem (ograniczają efekt miejskiej wyspy ciepła). Dają cień. Ograniczają hałas. Chronią przed zaspami śnieżnymi. FUNKCJE KULTUROWE Stanowią miejsce rekreacji oraz odgrywają rolę dydaktyczno-wychowawczą. Wpływają na estetykę przestrzeni – maskują elementy nieestetyczne i podkreślają piękno założeń architektonicznych. Drzewa pozytywnie wpływają na zdrowie. Umacniają więzi międzyludzkie, zwłaszcza w przypadku wspólnego sadzenia drzew i dbania o nie. Są inspiracją kulturową, intelektualną i duchową. Dają ludziom poczucie związku z miejscem. Są świadkami historii. Zapewniają korzyści biznesowe (w dzielnicach handlowych, w których rosną drzewa, obserwuje się wzrost sprzedaży). Ochrona drzew to ochrona naszych interesów. Zgodnie z koncepcją usług ekosystemów korzyści, których dostarczają nam drzewa, są wręcz wymierne finansowo. W Nowym Jorku każdy dolar wydany na zieleń miejską przynosi zysk w wysokości ponad pięciu dolarów (czystsze powietrze, zmniejszone nakłady na oczyszczanie ścieków, ochrona przed hałasem, pochłanianie dwutlenku węgla, poprawa efektywności pracy itd.). Mimo że jesteśmy odbiorcami tak wielu usług świadczonych przez drzewa, w Tychach usuwa się je z błahych powodów, a także nie przywiązuje się należytej wagi do warunków ich życia, na przykład możliwości pobierania przez nie wody i substancji odżywczych czy zapewnienia przestrzeni niezbędnej dla systemów korzeniowych. Nie zapewnia się odpowiedniego zabezpieczenia drzew w czasie robót budowlanych, nie korzysta się z innowacyjnych rozwiązań, które pomagają zachować drzewa mimo prowadzonych inwestycji. Tymczasem jeśli dopuścimy do degradacji drzew, stracimy możliwość korzystania z usług, które świadczą. Punkt opracowany na podstawie strony usługiekosystemow.pl. Petycja przygotowana przez Alarm dla Drzew – Tychy.

Działania Zarządu Zieleni Warszawy są drogą do: reanimacji różnorodności biologicznej, wykorzystania ekosystemowego potencjału zieleni (in. usług ekosystemów), zminimalizowania wpływu zmian klimatycznych na zieleń i na nas, uczynienia zabetonowanego miasta bardziej znośnym do życia oraz ułatwienia przetrwania dzikim zwierzętom mieszkającym w mieście. Te cele należy wspierać zarówno systemowo, jak i oddolnie. Pracownicy i pracowniczki Zarządu Zieleni Warszawy są najbardziej “dostępnymi” urzędnikami w mieście. Ich zadania obejmują uczestnictwo w licznych spotkaniach po godzinach pracy innych urzędów, a także w weekendy, kiedy to wspólnie z mieszkańcami m.in. sadzą drzewa. Są najlepszą wizytówką Urzędu m. st. Warszawy, dbając o jego pozytywny wizerunek. Stanowi to realizację polityki otwartości na kontakt z mieszkańcami, która miała być wdrożona przez Pana Prezydenta po wyborach samorządowych. Niespotykane nigdzie indziej zaangażowanie zespołu ZZW powinno zostać docenione. Działania Zarządu Zieleni są wielopłaszczyznowe, ale dla codziennych obserwatorów najbardziej widoczne jest stopniowe zmniejszanie intensywności zabiegów ogrodniczych (tam, gdzie to jest możliwe), do których należą przede wszystkim wykaszanie trawników i wygrabianie liści. Latem widocznym tego znakiem są naturalne łąki, jesienią i bezśnieżną zimą - dywany z liści, które służą jako ściółka dla poprawienia kondycji gleby, a przez to drzew. Urzędnicy Zarządu Zieleni nie wahają się zostawiać (w bezpiecznych miejscach) drzew po ich ścięciu, tworząc w ten sposób bioróżnorodne mini-siedliska. Odtwarzają populacje płazów w miejskich akwenach. Zarząd Zieleni Warszawy podejmuje powyższe działania (przy częściowym zaniechaniu innych, szkodliwych) zgodnie z przekonaniem, że miejska przyroda, doprowadzona znów do formy działającego ekosystemu, jest sposobem na istotne zmniejszenie wydatków z budżetu Miasta w przyszłości. Pośrednio takie zarządzanie zielenią zaspokaja również potrzeby estetyczne tych mieszkańców, którzy mimo ustawicznej pracy nad sobą nie potrafią dostrzec piękna w trawnikach bez trawy i smutnieją, patrząc na jesienne liście jedynie przez plastikowe worki. Jednak jesteśmy przekonani, że w zarządzaniu zielenią nie chodzi tylko o estetykę przestrzeni miejskiej - długofalowe korzyści z oszczędności w budżecie, poprawy stanu środowiska i powietrza oraz przeciwdziałania zmianom klimatycznym osiągnie cała warszawska społeczność oraz władze miasta. Dlatego apelujemy o zrozumienie polityki Zarządu Zieleni, jej wsparcie i systemową pomoc w jej propagowaniu. Z wyrazami szacunku członkinie społecznej koalicji Zielone = Chronione Agnieszka Nowak (Ocalmy teren nad Kanałem Żerańskim) Agnieszka Gołębiowska (Dzikie Bielany - miasto bioróżnorodne). Wspierają nas grupy formalne i nieformalne oraz osoby indywidualne prof. Maciej Luniak, Muzeum i Instytut Zoologii PAN dr Anna Kalinowska, Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem (Uniwersytet Warszawski) prof. Andrzej Elżanowski, Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego *oraz w kolejności alfabetycznej: CMok - Stowarzyszenie "Chrońmy mokradła" Drzewiej Dzika Ochota Dzikie Bielany - miasto bioróżnorodne Dzikie Śródmieście Eko Lovers Rembertów - C. Czarnecki Fundacja Altereko Fundacja Aniwel Fundacja Dzieci w naturę Fundacja Łąka Fundacja NeuroLandscape Fundacja Psubraty Fundacja Sendzimira Fundacja Strefa Zieleni Fundacja Szklane pułapki Fundacja Zielone Światło / Zielone Wiadomości Hanna Żelichowska, serwis "Ptaki miasta" Las Bemowski Ocalmy tereny nad Kanałem Żerańskim Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków Pańska Skórka Pracownia Dóbr Wspólnych Schronisko dla Roślin Stowarzyszenie Aktywności Miejskich Rozkwit - A. Andrzejewska, A. Dybowska, A. Dragon Stowarzyszenie Dobra Energia Miasta - D. Misztela Stowarzyszenie Razem dla Białołęki Totemownia - M. i B. Siuchno Zieleń w miastach Zielony Tarchomin

• Skwer Jarnuszkiewicza, razem z sąsiadującym pasem zieleni ogródków przydomowych, jest w tej części Bielan najbogatszą ostoją awifauny (= bioróżnorodności). Inwentaryzacja ornitologiczna (prof. Maciej Luniak) dokonana w latach 2017-2018 wykazała na tym terenie 12 gatunków lęgowych (tj. zakładających tu gniazda i wychowujących potomstwo) i kilka innych stale zalatujących. Zimą występowało tu regularnie 15 gatunków, a kilka innych zalatywało • Zlokalizowanie strefy „street work” w sąsiedztwie jednego z „jerzykowników”, będących częścią bielańskiej „ptasiej ścieżki”, będzie płoszyło ptaki odbywające w nim lęgi. Strefa ponadto dubluje pomysł z Parku Herberta • Na skwerze w b.r. wycięto 5 drzew. Z prezentowanego w mediach projektu wynika, że zaplanowano wycinkę kolejnych 4 drzew oraz 1010,5 m2 krzewów, co spowoduje znaczne zubożenie przyrody Skweru. Zmiany w szacie roślinnej terenu (drzewostanie, krzewach, runie), także dotyczące gleby – powinny być minimalizowane, gdyż dekomponują ekosystem i przerywają ciągłość trwania biocenozy • Zaplanowana w projekcie egzotyczna roślinność ozdobna ma, w porównaniu z rodzimą, znikomą wartość przyrodniczą. • Promowana w mediach „strefa przyrody” planowana w Parku Herberta w wyniku kolejnych modyfikacji projektu została praktycznie zlikwidowana. Dlatego ważne jest stworzenie takiej „strefy” na Skwerze Jarnuszkiewicza, gdzie są do tego dobre warunki wzdłuż pasa zieleni ogródków przydomowych i w połączeniu z nim. Naszym zdaniem strefa w tym miejscu da Dzielnicy szansę pełniejszej realizacji założeń Profesora. Należy zauważyć, że rośnie znaczenie dzikiej przyrody w miastach, a projektowana strefa w Parku Herberta budzi w mediach społecznościowych duże zainteresowanie przyrodników i miłośników przyrody. Z powodów wizerunkowych warto więc pokazać odwiedzającym to miejsce w formie, która nie wzbudzi dyskusji. Jest to prawdopodobnie pierwszy tego typu zakątek w Mieście i powinien stanowić wzór dla kolejnych • Kurtyna wodna przewidziana w projekcie dubluje się z podobnym obiektem planowanym w Parku Herberta. Jest to rozwiązanie kosztowne finansowo i sprzeczne z miejską strategią oszczędzania wody (patrz Program Ochrony Środowiska dla m.st. Warszawy na lata 2017-2020 z perspektywą do 2023 - POŚ). Obiekt ten, będący atrakcją tylko krótko w porach upałów, przez pozostałą część roku będzie martwą (ale rozległą) przestrzenią, pustą funkcjonalnie i przyrodniczo. Zdecydowanie należy z niego zrezygnować • W POŚ, w zadaniach dotyczących zasobów przyrodniczych jest zalecenie: “Uwzględnianie zasad ochrony bioróżnorodności przy rewitalizacji, modernizacji i tworzeniu obiektów terenów zieleni” (Zadanie własne: Biuro Ochrony Środowiska, Dzielnice, jednostki miejskie)” • Na przedstawionej przez Pana Burmistrza 2 lipca 2018 r. w mediach społecznościowych wizualizacji projektu dominują martwe powierzchnie, nawet drzewa otoczono betonem. To koncepcja degradująca przyrodę Parku oraz sprzeczna z miejską strategią promowania bioróżnorodnosci (patrz ww. POŚ) • W monografii bielańskiej przyrody (red. M.Luniak, 2010, str. 266) czytamy, że zgodnie ze “Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy” na terenie Bielan znajdują się dwa główne powiązania przyrodnicze, stanowiące element Systemu Przyrodniczego Warszawy (SPW) Jeden z nich biegnie wzdłuż ciągów ulic: Podleśna - Podczaszyńskiego – Perzyńskiego – Rudnickiego. Ich zadaniem jest wzmocnienie łączności ekologicznej między podstawowymi terenami systemu Jest to dyrektywa nadrzędna, którą powinien respektować projekt renowacji Skweru Jarnuszkiewicza. • Koncepcja powinna być zgodna z przesłaniem znajdującej się na Skwerze tablicy edukującej o roli martwej materii organicznej (element Ptasiej Ścieżki sfinansowanej z Budżetu Partycypacyjnego Dzielnicy Bielany) • Postulowane przez nas zmiany w projekcie obniżą koszty jego realizacji i także późniejszego utrzymania Skweru, co pozwoli na realizację za środki, którymi obecnie dysponuje Dzielnica. Nie będą więc potrzebne dodatkowe dotacje. Cenimy sobie dotychczasowe zaangażowania Pana Burmistrza w sprawy przyrody Bielan i dlatego liczymy, że Pan uwzględni nasze stanowisko w odniesieniu do omawianego tu projektu. Komitet Razem dla Bielan w programie wyborczym deklarował „dbałość o naszych małych, zwierzęcych przyjaciół. Miejski ekosystem to nie tylko ludzie, ale również żyjące wśród nas zwierzęta”. Wśród wyborców RdB były osoby, które oddały swój głos przede wszystkim ze względu na te deklaracje. Z wyrazami szacunku Mieszkańcy Wizualizacja https://bit.ly/2NXG7Ze Projekt https://bit.ly/2J6aPQU http://www.bielany.waw.pl/data/auctions/opis_projekt_wykonawczy_1.pdf http://tustolica.pl/co-czeka-park-perzynskiego-zobacz-koncepcje_76814 http://zzw.waw.pl/2019/02/28/dzikie-zycie-w-parkach-miejskich-jak-im-sprzyjac-plik-do-pobrania/?fbclid=IwAR0zbfDxSP5c-2wz2gjJNWU6jbFK6HfiJZSLllGjPeISpX9YzJx6fVxT5j0 Fot. Zielone Mazowsze

Ta decyzja została podjęta bez zasięgnięcia opinii u mieszkańców. Projektu uchwały nie omawiały też merytoryczne komisje Rady Dzielnicy. Czy naprawdę nasze władze nie mają lepszych pomysłów na zagospodarowanie stu kilkudziesięciu milionów złotych?

Planowany przekop jest realizowany na obszarze Natura 2000. Mamy tutaj do czynienia z bezcennym skrawkiem Polski, który podlega ochronie prawnej. Przedsięwzięcie grozi zniszczeniem przyrody zarówno Mierzei Wiślanej, jak i Zalewu Wiślanego. A co za tym idzie upadkiem turystyki, zanikiem lokalnego rybołówstwa i w rezultacie pogorszeniem rozwoju regionu. Istotne są również kwestie finansowe. Eksperci wskazują na niedoszacowane koszty budowy, które mogą być nawet trzy razy większe od zakładanych, a cała inwestycja będzie się zwracać przez kilkaset lat. Nie możemy dopuścić do tak nierozważnych decyzji ekonomicznych polskiego rządu. Inwestycja „Droga wodna łącząca Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską - lokalizacja Nowy Świat” od początku budziła wiele wątpliwości. Wiele wskazuje na to że jest to decyzja wyłącznie polityczna, związana z nadchodzącymi wyborami: natychmiastowa wycinka drzew, brak poszanowania prawa i dla procedur administracyjnych, pośpiech w realizacji prac. Rząd Prawa i Sprawiedliwości chce zrealizować to nie zważając na dotkliwe konsekwencje związane z podjęciem realizacji tej inwestycji. Stowarzyszenie Ekologiczne EKO-UNIA jest uczestnikiem postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. EKO-UNIA złożyła odwołanie od decyzji wydanej przez RDOŚ w Olsztynie, powołując się na opinie ekspertów. Niestety, w międzyczasie RDOŚ nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, a Wojewoda Pomorski na tej podstawie wydał decyzję zezwalającą na realizację inwestycji. Wobec zastrzeżeń co do zgodności procesu inwestycyjnego z prawem Unii Europejskiej, EKO-UNIA złożyła skargę do Komisji Europejskiej.

To już nie "przewidywania" czy "prognozy", a faktyczny stan powietrza, którym oddychamy my i nasze dzieci oraz goście, którzy uczestniczą w światowej rangi wydarzeniach. Prowadzone przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska nie pozostawiają złudzeń: w 2018 roku powinniśmy mieć ogłoszone 26 razy alarmy smogowe. Zatrute powietrze powoduje choroby układu oddechowego, krwionośnego, nerwowego i rozrodczego. Główną przyczyną złej jakości powietrza są domowe piece, w których pali się tanim, najgorszej jakości węglem, plastikiem, zużytymi jednorazowymi pieluchami, skórami, gumami i innymi odpadami. W ten sposób powstaje toksyczna chmura, którą wciągamy w płuca. Tylko razem możemy zmienić jakość naszego powietrza! Ufamy, że Katowice w najbliższym czasie staną się miastem czystego powietrza!

Czyste powietrze to zdrowie i dłuższe życie wszystkich mieszkańców Warszawy. Ograniczenie zanieczyszczeń przyczyni się do zmniejszenia efektu cieplarnianego i ochrony środowiska naturalnego. Obecnie w zależności od epizodu smogu i dzielnicy miasta udział emisji zanieczyszczeń pochodzących ze spalania niskiej jakości paliw stałych może wynosić od 30 do 80%, a transportu od 30 do 70%. Każdego roku warszawiak oddychając przeciętnie dwie godziny dziennie miejskim powietrzem wypala rocznie równowartość ponad 1200 papierosów. W samej Warszawie leczenie skutków zanieczyszczenia powietrza to koszt rzędu 6 mld złotych rocznie (a zatem więcej niż koszt budowy środkowego odcinka II linii metra). Smog powoduje wiele poważnych schorzeń: - Choroby układu oddechowego (w tym np.: rak płuc, astmę, alergie oddechowe, infekcje i stany zapalne dróg oddechowych, idiopatyczne włóknienie płuc, zatorowość płucną, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). - Choroby układu krążenia (destabilizacja całego układu, w tym np.: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia w przepływie krwi przez mózg, zawały serca, udar mózgu). - Choroby onkologiczne (w tym rak płuc). W Warszawie z powodu smogu przedwcześnie umiera rocznie – ok. 3 tys. osób. To więcej niż ginie w wypadkach samochodowych w całym kraju! To musi się zmienić ! Warszawa potrzebuje oddechu pełną piersią !

Ilu z nas choruje na alergie? Ilu z nas ma dosyć uciążliwego fetoru dokoła domu? Jak długo jeszcze woda i powietrze będzie zanieczyszczane, najprawdopodobniej przez Garbarnię w Skoczowie? W 21 wieku mamy jako ludzie myślący co najmniej moralny nakaz dbania o Ziemię! Jak można bagatelizować taki stan? Tyle razy jako radna poruszałam temat. A my nadal udajemy, że nie śmierdzi , że nie ma ścieków, że nikt nie widzi i nie czuje? Dostępne są dane, świadczące o wzroście zachorowań na nowotwory i alergie w naszym mieście. Możemy i musimy to zmienić. Wspólnie. Nie może być zgody na trucie środowiska, którego jesteśmy częścią. W żadnej postaci! Tu chodzi o nasze zdrowie, o nasze życie! Oczekujemy na pilne i skuteczne rozwiązania w tym zakresie!

Ponad 40 tysięcy Polaków co roku umiera przedwcześnie z powodu smogu. Jak smog wpływa na nasze zdrowie? Zanieczyszczenie powietrza pyłem zawieszonym i benzo(a)pirenem ma ogromny wpływ na nasze zdrowie i może przyczynić się do: -chorób układu oddechowego: astmy, raka płuc, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, częstych infekcji dróg oddechowych, -chorób układu krwionośnego: zawału serca, nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca, -chorób układu nerwowego: problemów z pamięcią i koncentracją, wyższego poziomu niepokoju, stanów depresyjnych, -zmian anatomicznych w mózgu, choroby Alzhaimera, przyspieszonego starzenia układu nerwowego, udaru mózgu, -chorób układu rozrodczego: bezpłodności, przedwczesnego porodu, obumarcia płodu.

Białka jest jedyną rzeką w Polsce o charakterze alpejskim. Jej koryto, zbudowane w całości z otoczaków, kształtuje się w sposób naturalny podczas każdych wezbrań. Ingerencja w koryto rzeki ma wpływ nie tylko na kształt koryta rzeki, ale również, a przede wszystkim, na rozwój flory i fauny. Rzeka niesie ze sobą czystą, górską wodę. Jest domem dla olbrzymiej ilości owadów oraz ryb. Jest naturalnym tarliskiem pstrąga potokowego (tzw dzikiego pstrąga). Aktualizacja 12.12.2018 g 12:50.

W ramach rozwoju siatki zieleni na Białołęce i rewitalizacji tej już istniejącej naturalnej zieleni proszę o poparcie powstania nowych miejsc zielonych z możliwością wypoczynku. Na Piekiełku jest zaniedbane oczko wodne, pamiętają je "starzy" tarchominianie. Zlokalizowane jest ono nieopodal nowego przedszkola nr 428 na Myśliborskiej (52°18'19.1"N 20°58'13.4"E - położenie tego oczka wodnego). Wspólnie z mieszkańcami proponujemy wyrównanie terenu, poprawę linii brzegowej, dosadzenie drzew, zbudowanie ścieżki spacerowej i rowerowej z koncepcją w całokształcie parku z ławeczkami. Wraz z rozwojem dzielnicy w postaci powstawania mieszkań, powinny także być promowane miejsca odpoczynku. Mieszkańcom tej części miasta także należy się miejsce odpoczynku w postaci parku, z którego mogliby korzystać rodzinnie mieszkańcy Żerania i Tarchomina, a także wszyscy mieszkańcy Warszawy. To miejsce ma potencjał idealny pod zagospodarowanie na cele rekreacji.